| , ← 1 | ௨ 2 |
|
|---|---|---|
| Cardinal: இரண்டு (iraṇṭu), ரெண்டு (reṇṭu) Ordinal: இரண்டாவது (iraṇṭāvatu), இரண்டாம் (iraṇṭām), ரெண்டாவது (reṇṭāvatu), ரெண்டாம் (reṇṭām) Adjectival: இரு (iru), ஈர் (īr) Multiplier: ரெட்ட (reṭṭa), இரட்டை (iraṭṭai) Fractional: அரை (arai), பாதி (pāti) | ||
From இரண்டு (iraṇṭu).
இரட்டை • (iraṭṭai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | இரட்டை iraṭṭai |
இரட்டைகள் iraṭṭaikaḷ |
| vocative | இரட்டையே iraṭṭaiyē |
இரட்டைகளே iraṭṭaikaḷē |
| accusative | இரட்டையை iraṭṭaiyai |
இரட்டைகளை iraṭṭaikaḷai |
| dative | இரட்டைக்கு iraṭṭaikku |
இரட்டைகளுக்கு iraṭṭaikaḷukku |
| benefactive | இரட்டைக்காக iraṭṭaikkāka |
இரட்டைகளுக்காக iraṭṭaikaḷukkāka |
| genitive 1 | இரட்டையுடைய iraṭṭaiyuṭaiya |
இரட்டைகளுடைய iraṭṭaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | இரட்டையின் iraṭṭaiyiṉ |
இரட்டைகளின் iraṭṭaikaḷiṉ |
| locative 1 | இரட்டையில் iraṭṭaiyil |
இரட்டைகளில் iraṭṭaikaḷil |
| locative 2 | இரட்டையிடம் iraṭṭaiyiṭam |
இரட்டைகளிடம் iraṭṭaikaḷiṭam |
| sociative 1 | இரட்டையோடு iraṭṭaiyōṭu |
இரட்டைகளோடு iraṭṭaikaḷōṭu |
| sociative 2 | இரட்டையுடன் iraṭṭaiyuṭaṉ |
இரட்டைகளுடன் iraṭṭaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | இரட்டையால் iraṭṭaiyāl |
இரட்டைகளால் iraṭṭaikaḷāl |
| ablative | இரட்டையிலிருந்து iraṭṭaiyiliruntu |
இரட்டைகளிலிருந்து iraṭṭaikaḷiliruntu |