இ- (i-) + ராத்திரி (rāttiri).
இராத்திரி • (irāttiri)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | இராத்திரி irāttiri |
இராத்திரிகள் irāttirikaḷ |
| vocative | இராத்திரியே irāttiriyē |
இராத்திரிகளே irāttirikaḷē |
| accusative | இராத்திரியை irāttiriyai |
இராத்திரிகளை irāttirikaḷai |
| dative | இராத்திரிக்கு irāttirikku |
இராத்திரிகளுக்கு irāttirikaḷukku |
| benefactive | இராத்திரிக்காக irāttirikkāka |
இராத்திரிகளுக்காக irāttirikaḷukkāka |
| genitive 1 | இராத்திரியுடைய irāttiriyuṭaiya |
இராத்திரிகளுடைய irāttirikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | இராத்திரியின் irāttiriyiṉ |
இராத்திரிகளின் irāttirikaḷiṉ |
| locative 1 | இராத்திரியில் irāttiriyil |
இராத்திரிகளில் irāttirikaḷil |
| locative 2 | இராத்திரியிடம் irāttiriyiṭam |
இராத்திரிகளிடம் irāttirikaḷiṭam |
| sociative 1 | இராத்திரியோடு irāttiriyōṭu |
இராத்திரிகளோடு irāttirikaḷōṭu |
| sociative 2 | இராத்திரியுடன் irāttiriyuṭaṉ |
இராத்திரிகளுடன் irāttirikaḷuṭaṉ |
| instrumental | இராத்திரியால் irāttiriyāl |
இராத்திரிகளால் irāttirikaḷāl |
| ablative | இராத்திரியிலிருந்து irāttiriyiliruntu |
இராத்திரிகளிலிருந்து irāttirikaḷiliruntu |