Compound of இருமை (irumai, “duality”) + இன்மை (iṉmai, “absence”).
இருமையின்மை • (irumaiyiṉmai)
| ai-stem declension of இருமையின்மை (irumaiyiṉmai) (singular only) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | இருமையின்மை irumaiyiṉmai |
- |
| Vocative | இருமையின்மையே irumaiyiṉmaiyē |
- |
| Accusative | இருமையின்மையை irumaiyiṉmaiyai |
- |
| Dative | இருமையின்மைக்கு irumaiyiṉmaikku |
- |
| Genitive | இருமையின்மையுடைய irumaiyiṉmaiyuṭaiya |
- |
| Singular | Plural | |
| Nominative | இருமையின்மை irumaiyiṉmai |
- |
| Vocative | இருமையின்மையே irumaiyiṉmaiyē |
- |
| Accusative | இருமையின்மையை irumaiyiṉmaiyai |
- |
| Dative | இருமையின்மைக்கு irumaiyiṉmaikku |
- |
| Benefactive | இருமையின்மைக்காக irumaiyiṉmaikkāka |
- |
| Genitive 1 | இருமையின்மையுடைய irumaiyiṉmaiyuṭaiya |
- |
| Genitive 2 | இருமையின்மையின் irumaiyiṉmaiyiṉ |
- |
| Locative 1 | இருமையின்மையில் irumaiyiṉmaiyil |
- |
| Locative 2 | இருமையின்மையிடம் irumaiyiṉmaiyiṭam |
- |
| Sociative 1 | இருமையின்மையோடு irumaiyiṉmaiyōṭu |
- |
| Sociative 2 | இருமையின்மையுடன் irumaiyiṉmaiyuṭaṉ |
- |
| Instrumental | இருமையின்மையால் irumaiyiṉmaiyāl |
- |
| Ablative | இருமையின்மையிலிருந்து irumaiyiṉmaiyiliruntu |
- |