Derived from எண்ணு (eṇṇu, “to count, reason”).
| Declension of எண் (eṇ) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | எண் eṇ |
எண்கள் eṇkaḷ |
| Vocative | எண்ணே eṇṇē |
எண்களே eṇkaḷē |
| Accusative | எண்ணை eṇṇai |
எண்களை eṇkaḷai |
| Dative | எண்ணுக்கு eṇṇukku |
எண்களுக்கு eṇkaḷukku |
| Genitive | எண்ணுடைய eṇṇuṭaiya |
எண்களுடைய eṇkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | எண் eṇ |
எண்கள் eṇkaḷ |
| Vocative | எண்ணே eṇṇē |
எண்களே eṇkaḷē |
| Accusative | எண்ணை eṇṇai |
எண்களை eṇkaḷai |
| Dative | எண்ணுக்கு eṇṇukku |
எண்களுக்கு eṇkaḷukku |
| Benefactive | எண்ணுக்காக eṇṇukkāka |
எண்களுக்காக eṇkaḷukkāka |
| Genitive 1 | எண்ணுடைய eṇṇuṭaiya |
எண்களுடைய eṇkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | எண்ணின் eṇṇiṉ |
எண்களின் eṇkaḷiṉ |
| Locative 1 | எண்ணில் eṇṇil |
எண்களில் eṇkaḷil |
| Locative 2 | எண்ணிடம் eṇṇiṭam |
எண்களிடம் eṇkaḷiṭam |
| Sociative 1 | எண்ணோடு eṇṇōṭu |
எண்களோடு eṇkaḷōṭu |
| Sociative 2 | எண்ணுடன் eṇṇuṭaṉ |
எண்களுடன் eṇkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | எண்ணால் eṇṇāl |
எண்களால் eṇkaḷāl |
| Ablative | எண்ணிலிருந்து eṇṇiliruntu |
எண்களிலிருந்து eṇkaḷiliruntu |