Compound of ஒவ்வு (ovvu, “to accept, bear”) + -ஆ- (-ā-, negating conjunction) + -மை (-mai, “-ness”).
ஒவ்வாமை • (ovvāmai)
ai-stem declension of ஒவ்வாமை (ovvāmai) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | ஒவ்வாமை ovvāmai |
ஒவ்வாமைகள் ovvāmaikaḷ |
Vocative | ஒவ்வாமையே ovvāmaiyē |
ஒவ்வாமைகளே ovvāmaikaḷē |
Accusative | ஒவ்வாமையை ovvāmaiyai |
ஒவ்வாமைகளை ovvāmaikaḷai |
Dative | ஒவ்வாமைக்கு ovvāmaikku |
ஒவ்வாமைகளுக்கு ovvāmaikaḷukku |
Genitive | ஒவ்வாமையுடைய ovvāmaiyuṭaiya |
ஒவ்வாமைகளுடைய ovvāmaikaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | ஒவ்வாமை ovvāmai |
ஒவ்வாமைகள் ovvāmaikaḷ |
Vocative | ஒவ்வாமையே ovvāmaiyē |
ஒவ்வாமைகளே ovvāmaikaḷē |
Accusative | ஒவ்வாமையை ovvāmaiyai |
ஒவ்வாமைகளை ovvāmaikaḷai |
Dative | ஒவ்வாமைக்கு ovvāmaikku |
ஒவ்வாமைகளுக்கு ovvāmaikaḷukku |
Benefactive | ஒவ்வாமைக்காக ovvāmaikkāka |
ஒவ்வாமைகளுக்காக ovvāmaikaḷukkāka |
Genitive 1 | ஒவ்வாமையுடைய ovvāmaiyuṭaiya |
ஒவ்வாமைகளுடைய ovvāmaikaḷuṭaiya |
Genitive 2 | ஒவ்வாமையின் ovvāmaiyiṉ |
ஒவ்வாமைகளின் ovvāmaikaḷiṉ |
Locative 1 | ஒவ்வாமையில் ovvāmaiyil |
ஒவ்வாமைகளில் ovvāmaikaḷil |
Locative 2 | ஒவ்வாமையிடம் ovvāmaiyiṭam |
ஒவ்வாமைகளிடம் ovvāmaikaḷiṭam |
Sociative 1 | ஒவ்வாமையோடு ovvāmaiyōṭu |
ஒவ்வாமைகளோடு ovvāmaikaḷōṭu |
Sociative 2 | ஒவ்வாமையுடன் ovvāmaiyuṭaṉ |
ஒவ்வாமைகளுடன் ovvāmaikaḷuṭaṉ |
Instrumental | ஒவ்வாமையால் ovvāmaiyāl |
ஒவ்வாமைகளால் ovvāmaikaḷāl |
Ablative | ஒவ்வாமையிலிருந்து ovvāmaiyiliruntu |
ஒவ்வாமைகளிலிருந்து ovvāmaikaḷiliruntu |