From the root ஔவி (auvi, “to be envious”).
m-stem declension of ஔவியம் (auviyam) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | ஔவியம் auviyam |
- |
Vocative | ஔவியமே auviyamē |
- |
Accusative | ஔவியத்தை auviyattai |
- |
Dative | ஔவியத்துக்கு auviyattukku |
- |
Genitive | ஔவியத்துடைய auviyattuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | ஔவியம் auviyam |
- |
Vocative | ஔவியமே auviyamē |
- |
Accusative | ஔவியத்தை auviyattai |
- |
Dative | ஔவியத்துக்கு auviyattukku |
- |
Benefactive | ஔவியத்துக்காக auviyattukkāka |
- |
Genitive 1 | ஔவியத்துடைய auviyattuṭaiya |
- |
Genitive 2 | ஔவியத்தின் auviyattiṉ |
- |
Locative 1 | ஔவியத்தில் auviyattil |
- |
Locative 2 | ஔவியத்திடம் auviyattiṭam |
- |
Sociative 1 | ஔவியத்தோடு auviyattōṭu |
- |
Sociative 2 | ஔவியத்துடன் auviyattuṭaṉ |
- |
Instrumental | ஔவியத்தால் auviyattāl |
- |
Ablative | ஔவியத்திலிருந்து auviyattiliruntu |
- |