Compound of கட்டு (kaṭṭu, “to build, bind”) + இடம் (iṭam, “place”).
கட்டிடம் • (kaṭṭiṭam) (plural கட்டிடங்கள்)
| m-stem declension of கட்டிடம் (kaṭṭiṭam) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | கட்டிடம் kaṭṭiṭam |
கட்டிடங்கள் kaṭṭiṭaṅkaḷ |
| Vocative | கட்டிடமே kaṭṭiṭamē |
கட்டிடங்களே kaṭṭiṭaṅkaḷē |
| Accusative | கட்டிடத்தை kaṭṭiṭattai |
கட்டிடங்களை kaṭṭiṭaṅkaḷai |
| Dative | கட்டிடத்துக்கு kaṭṭiṭattukku |
கட்டிடங்களுக்கு kaṭṭiṭaṅkaḷukku |
| Genitive | கட்டிடத்துடைய kaṭṭiṭattuṭaiya |
கட்டிடங்களுடைய kaṭṭiṭaṅkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | கட்டிடம் kaṭṭiṭam |
கட்டிடங்கள் kaṭṭiṭaṅkaḷ |
| Vocative | கட்டிடமே kaṭṭiṭamē |
கட்டிடங்களே kaṭṭiṭaṅkaḷē |
| Accusative | கட்டிடத்தை kaṭṭiṭattai |
கட்டிடங்களை kaṭṭiṭaṅkaḷai |
| Dative | கட்டிடத்துக்கு kaṭṭiṭattukku |
கட்டிடங்களுக்கு kaṭṭiṭaṅkaḷukku |
| Benefactive | கட்டிடத்துக்காக kaṭṭiṭattukkāka |
கட்டிடங்களுக்காக kaṭṭiṭaṅkaḷukkāka |
| Genitive 1 | கட்டிடத்துடைய kaṭṭiṭattuṭaiya |
கட்டிடங்களுடைய kaṭṭiṭaṅkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | கட்டிடத்தின் kaṭṭiṭattiṉ |
கட்டிடங்களின் kaṭṭiṭaṅkaḷiṉ |
| Locative 1 | கட்டிடத்தில் kaṭṭiṭattil |
கட்டிடங்களில் kaṭṭiṭaṅkaḷil |
| Locative 2 | கட்டிடத்திடம் kaṭṭiṭattiṭam |
கட்டிடங்களிடம் kaṭṭiṭaṅkaḷiṭam |
| Sociative 1 | கட்டிடத்தோடு kaṭṭiṭattōṭu |
கட்டிடங்களோடு kaṭṭiṭaṅkaḷōṭu |
| Sociative 2 | கட்டிடத்துடன் kaṭṭiṭattuṭaṉ |
கட்டிடங்களுடன் kaṭṭiṭaṅkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | கட்டிடத்தால் kaṭṭiṭattāl |
கட்டிடங்களால் kaṭṭiṭaṅkaḷāl |
| Ablative | கட்டிடத்திலிருந்து kaṭṭiṭattiliruntu |
கட்டிடங்களிலிருந்து kaṭṭiṭaṅkaḷiliruntu |