Borrowed from Prakrit 𑀓𑀡𑁆𑀳 (kaṇha), from Sanskrit कृष्ण (kṛṣṇa).
கண்ணன் • (kaṇṇaṉ)
ṉ-stem declension of கண்ணன் (kaṇṇaṉ) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | கண்ணன் kaṇṇaṉ |
- |
Vocative | கண்ணனே kaṇṇaṉē |
- |
Accusative | கண்ணனை kaṇṇaṉai |
- |
Dative | கண்ணனுக்கு kaṇṇaṉukku |
- |
Genitive | கண்ணனுடைய kaṇṇaṉuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | கண்ணன் kaṇṇaṉ |
- |
Vocative | கண்ணனே kaṇṇaṉē |
- |
Accusative | கண்ணனை kaṇṇaṉai |
- |
Dative | கண்ணனுக்கு kaṇṇaṉukku |
- |
Benefactive | கண்ணனுக்காக kaṇṇaṉukkāka |
- |
Genitive 1 | கண்ணனுடைய kaṇṇaṉuṭaiya |
- |
Genitive 2 | கண்ணனின் kaṇṇaṉiṉ |
- |
Locative 1 | கண்ணனில் kaṇṇaṉil |
- |
Locative 2 | கண்ணனிடம் kaṇṇaṉiṭam |
- |
Sociative 1 | கண்ணனோடு kaṇṇaṉōṭu |
- |
Sociative 2 | கண்ணனுடன் kaṇṇaṉuṭaṉ |
- |
Instrumental | கண்ணனால் kaṇṇaṉāl |
- |
Ablative | கண்ணனிலிருந்து kaṇṇaṉiliruntu |
- |