கனி

See also: கணி

Tamil

Etymology

Inherited from Old Tamil 𑀓𑀦𑀺 (kani). Cognate with Malayalam കനി (kani), കനിയുക (kaniyuka).

Pronunciation

IPA^(key): /kɐnɪ/,
Audio: (file)

Noun

கனி • (kaṉi)

ripe fruit
Synonym: பழம் (paḻam)

...கனியிருப்ப காய் கவர்ந்தற்று
...kaṉiyiruppa kāy kavarntaṟṟu
...like seeking raw fruits while there are ripe fruits.
ripeness, maturity

Declension

i-stem declension of கனி (kaṉi)
	Singular	Plural
Nominative	கனி kaṉi	கனிகள் kaṉikaḷ
Vocative	கனியே kaṉiyē	கனிகளே kaṉikaḷē
Accusative	கனியை kaṉiyai	கனிகளை kaṉikaḷai
Dative	கனிக்கு kaṉikku	கனிகளுக்கு kaṉikaḷukku
Genitive	கனியுடைய kaṉiyuṭaiya	கனிகளுடைய kaṉikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	கனி kaṉi	கனிகள் kaṉikaḷ
Vocative	கனியே kaṉiyē	கனிகளே kaṉikaḷē
Accusative	கனியை kaṉiyai	கனிகளை kaṉikaḷai
Dative	கனிக்கு kaṉikku	கனிகளுக்கு kaṉikaḷukku
Benefactive	கனிக்காக kaṉikkāka	கனிகளுக்காக kaṉikaḷukkāka
Genitive 1	கனியுடைய kaṉiyuṭaiya	கனிகளுடைய kaṉikaḷuṭaiya
Genitive 2	கனியின் kaṉiyiṉ	கனிகளின் kaṉikaḷiṉ
Locative 1	கனியில் kaṉiyil	கனிகளில் kaṉikaḷil
Locative 2	கனியிடம் kaṉiyiṭam	கனிகளிடம் kaṉikaḷiṭam
Sociative 1	கனியோடு kaṉiyōṭu	கனிகளோடு kaṉikaḷōṭu
Sociative 2	கனியுடன் kaṉiyuṭaṉ	கனிகளுடன் kaṉikaḷuṭaṉ
Instrumental	கனியால் kaṉiyāl	கனிகளால் kaṉikaḷāl
Ablative	கனியிலிருந்து kaṉiyiliruntu	கனிகளிலிருந்து kaṉikaḷiliruntu

Derived terms

கனிவளர் (kaṉivaḷar)
கனிவு (kaṉivu)

Verb

கனி • (kaṉi) (intransitive)

to soften, become empathetic
to ripen, mature

Conjugation

Conjugation of கனி (kaṉi)

References

Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “கனி”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Tamil Dictionaries]
Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “கனி-தல்”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Tamil Dictionaries]

கனி

Tamil

Etymology

Pronunciation

Noun

Declension

Derived terms

Verb

Conjugation

References

Wikious

Boobota

Sagapedia

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	கனிகிறேன் kaṉikiṟēṉ	கனிகிறாய் kaṉikiṟāy	கனிகிறான் kaṉikiṟāṉ	கனிகிறாள் kaṉikiṟāḷ	கனிகிறார் kaṉikiṟār	கனிகிறது kaṉikiṟatu
past	கனிந்தேன் kaṉintēṉ	கனிந்தாய் kaṉintāy	கனிந்தான் kaṉintāṉ	கனிந்தாள் kaṉintāḷ	கனிந்தார் kaṉintār	கனிந்தது kaṉintatu
future	கனிவேன் kaṉivēṉ	கனிவாய் kaṉivāy	கனிவான் kaṉivāṉ	கனிவாள் kaṉivāḷ	கனிவார் kaṉivār	கனியும் kaṉiyum
future negative	கனியமாட்டேன் kaṉiyamāṭṭēṉ	கனியமாட்டாய் kaṉiyamāṭṭāy	கனியமாட்டான் kaṉiyamāṭṭāṉ	கனியமாட்டாள் kaṉiyamāṭṭāḷ	கனியமாட்டார் kaṉiyamāṭṭār	கனியாது kaṉiyātu
negative	கனியவில்லை kaṉiyavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	கனிகிறோம் kaṉikiṟōm	கனிகிறீர்கள் kaṉikiṟīrkaḷ	கனிகிறார்கள் kaṉikiṟārkaḷ		கனிகின்றன kaṉikiṉṟaṉa
past	கனிந்தோம் kaṉintōm	கனிந்தீர்கள் kaṉintīrkaḷ	கனிந்தார்கள் kaṉintārkaḷ		கனிந்தன kaṉintaṉa
future	கனிவோம் kaṉivōm	கனிவீர்கள் kaṉivīrkaḷ	கனிவார்கள் kaṉivārkaḷ		கனிவன kaṉivaṉa
future negative	கனியமாட்டோம் kaṉiyamāṭṭōm	கனியமாட்டீர்கள் kaṉiyamāṭṭīrkaḷ	கனியமாட்டார்கள் kaṉiyamāṭṭārkaḷ		கனியா kaṉiyā
negative	கனியவில்லை kaṉiyavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	கனி kaṉi			கனியுங்கள் kaṉiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	கனியாதே kaṉiyātē			கனியாதீர்கள் kaṉiyātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of கனிந்துவிடு (kaṉintuviṭu)		past of கனிந்துவிட்டிரு (kaṉintuviṭṭiru)		future of கனிந்துவிடு (kaṉintuviṭu)
progressive	கனிந்துக்கொண்டிரு kaṉintukkoṇṭiru
effective	கனியப்படு kaṉiyappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	கனிய kaṉiya			கனியாமல் இருக்க kaṉiyāmal irukka
potential	கனியலாம் kaṉiyalām			கனியாமல் இருக்கலாம் kaṉiyāmal irukkalām
cohortative	கனியட்டும் kaṉiyaṭṭum			கனியாமல் இருக்கட்டும் kaṉiyāmal irukkaṭṭum
casual conditional	கனிவதால் kaṉivatāl			கனியாத்தால் kaṉiyāttāl
conditional	கனிந்தால் kaṉintāl			கனியாவிட்டால் kaṉiyāviṭṭāl
adverbial participle	கனிந்து kaṉintu			கனியாமல் kaṉiyāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	கனிகிற kaṉikiṟa	கனிந்த kaṉinta	கனியும் kaṉiyum	கனியாத kaṉiyāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	கனிகிறவன் kaṉikiṟavaṉ	கனிகிறவள் kaṉikiṟavaḷ	கனிகிறவர் kaṉikiṟavar	கனிகிறது kaṉikiṟatu	கனிகிறவர்கள் kaṉikiṟavarkaḷ	கனிகிறவை kaṉikiṟavai
past	கனிந்தவன் kaṉintavaṉ	கனிந்தவள் kaṉintavaḷ	கனிந்தவர் kaṉintavar	கனிந்தது kaṉintatu	கனிந்தவர்கள் kaṉintavarkaḷ	கனிந்தவை kaṉintavai
future	கனிபவன் kaṉipavaṉ	கனிபவள் kaṉipavaḷ	கனிபவர் kaṉipavar	கனிவது kaṉivatu	கனிபவர்கள் kaṉipavarkaḷ	கனிபவை kaṉipavai
negative	கனியாதவன் kaṉiyātavaṉ	கனியாதவள் kaṉiyātavaḷ	கனியாதவர் kaṉiyātavar	கனியாதது kaṉiyātatu	கனியாதவர்கள் kaṉiyātavarkaḷ	கனியாதவை kaṉiyātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	கனிவது kaṉivatu		கனிதல் kaṉital		கனியல் kaṉiyal