Possibly from the verb கன்று (kaṉṟu), cognate with Malayalam കന്നൽ (kannal).
கன்னல் • (kaṉṉal)
Declension of கன்னல் (kaṉṉal) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | கன்னல் kaṉṉal |
- |
Vocative | கன்னலே kaṉṉalē |
- |
Accusative | கன்னலை kaṉṉalai |
- |
Dative | கன்னலுக்கு kaṉṉalukku |
- |
Genitive | கன்னலுடைய kaṉṉaluṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | கன்னல் kaṉṉal |
- |
Vocative | கன்னலே kaṉṉalē |
- |
Accusative | கன்னலை kaṉṉalai |
- |
Dative | கன்னலுக்கு kaṉṉalukku |
- |
Benefactive | கன்னலுக்காக kaṉṉalukkāka |
- |
Genitive 1 | கன்னலுடைய kaṉṉaluṭaiya |
- |
Genitive 2 | கன்னலின் kaṉṉaliṉ |
- |
Locative 1 | கன்னலில் kaṉṉalil |
- |
Locative 2 | கன்னலிடம் kaṉṉaliṭam |
- |
Sociative 1 | கன்னலோடு kaṉṉalōṭu |
- |
Sociative 2 | கன்னலுடன் kaṉṉaluṭaṉ |
- |
Instrumental | கன்னலால் kaṉṉalāl |
- |
Ablative | கன்னலிலிருந்து kaṉṉaliliruntu |
- |