From Hebrew שָׂטָן (satán, “adversary, accuser”), doublet of சைத்தான் (caittāṉ, via Arabic شَيْطَان (šayṭān)). Compare Hindi शैतान (śaitān).
Audio: | (file) |
சாத்தான் • (cāttāṉ)
ṉ-stem declension of சாத்தான் (cāttāṉ) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | சாத்தான் cāttāṉ |
- |
Vocative | சாத்தானே cāttāṉē |
- |
Accusative | சாத்தானை cāttāṉai |
- |
Dative | சாத்தானுக்கு cāttāṉukku |
- |
Genitive | சாத்தானுடைய cāttāṉuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | சாத்தான் cāttāṉ |
- |
Vocative | சாத்தானே cāttāṉē |
- |
Accusative | சாத்தானை cāttāṉai |
- |
Dative | சாத்தானுக்கு cāttāṉukku |
- |
Benefactive | சாத்தானுக்காக cāttāṉukkāka |
- |
Genitive 1 | சாத்தானுடைய cāttāṉuṭaiya |
- |
Genitive 2 | சாத்தானின் cāttāṉiṉ |
- |
Locative 1 | சாத்தானில் cāttāṉil |
- |
Locative 2 | சாத்தானிடம் cāttāṉiṭam |
- |
Sociative 1 | சாத்தானோடு cāttāṉōṭu |
- |
Sociative 2 | சாத்தானுடன் cāttāṉuṭaṉ |
- |
Instrumental | சாத்தானால் cāttāṉāl |
- |
Ablative | சாத்தானிலிருந்து cāttāṉiliruntu |
- |