From தயங்கு (tayaṅku, “to hesitate”).
தயக்கம் • (tayakkam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | தயக்கம் tayakkam |
தயக்கங்கள் tayakkaṅkaḷ |
| vocative | தயக்கமே tayakkamē |
தயக்கங்களே tayakkaṅkaḷē |
| accusative | தயக்கத்தை tayakkattai |
தயக்கங்களை tayakkaṅkaḷai |
| dative | தயக்கத்துக்கு tayakkattukku |
தயக்கங்களுக்கு tayakkaṅkaḷukku |
| benefactive | தயக்கத்துக்காக tayakkattukkāka |
தயக்கங்களுக்காக tayakkaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | தயக்கத்துடைய tayakkattuṭaiya |
தயக்கங்களுடைய tayakkaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | தயக்கத்தின் tayakkattiṉ |
தயக்கங்களின் tayakkaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | தயக்கத்தில் tayakkattil |
தயக்கங்களில் tayakkaṅkaḷil |
| locative 2 | தயக்கத்திடம் tayakkattiṭam |
தயக்கங்களிடம் tayakkaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | தயக்கத்தோடு tayakkattōṭu |
தயக்கங்களோடு tayakkaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | தயக்கத்துடன் tayakkattuṭaṉ |
தயக்கங்களுடன் tayakkaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | தயக்கத்தால் tayakkattāl |
தயக்கங்களால் tayakkaṅkaḷāl |
| ablative | தயக்கத்திலிருந்து tayakkattiliruntu |
தயக்கங்களிலிருந்து tayakkaṅkaḷiliruntu |