From தரு (taru, from தா (tā, “to give, provide, bestow”)) + வாய் (vāy, “mouth”). Cognate with Telugu తరువాయి (taruvāyi) and Old Kannada ತಱುವಾಯ್ (taṟuvāy).
தருவாய் • (taruvāy)
| y-stem declension of தருவாய் (taruvāy) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | தருவாய் taruvāy |
தருவாய்கள் taruvāykaḷ |
| Vocative | தருவாயே taruvāyē |
தருவாய்களே taruvāykaḷē |
| Accusative | தருவாயை taruvāyai |
தருவாய்களை taruvāykaḷai |
| Dative | தருவாய்க்கு taruvāykku |
தருவாய்களுக்கு taruvāykaḷukku |
| Genitive | தருவாயுடைய taruvāyuṭaiya |
தருவாய்களுடைய taruvāykaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | தருவாய் taruvāy |
தருவாய்கள் taruvāykaḷ |
| Vocative | தருவாயே taruvāyē |
தருவாய்களே taruvāykaḷē |
| Accusative | தருவாயை taruvāyai |
தருவாய்களை taruvāykaḷai |
| Dative | தருவாய்க்கு taruvāykku |
தருவாய்களுக்கு taruvāykaḷukku |
| Benefactive | தருவாய்க்காக taruvāykkāka |
தருவாய்களுக்காக taruvāykaḷukkāka |
| Genitive 1 | தருவாயுடைய taruvāyuṭaiya |
தருவாய்களுடைய taruvāykaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | தருவாயின் taruvāyiṉ |
தருவாய்களின் taruvāykaḷiṉ |
| Locative 1 | தருவாயில் taruvāyil |
தருவாய்களில் taruvāykaḷil |
| Locative 2 | தருவாயிடம் taruvāyiṭam |
தருவாய்களிடம் taruvāykaḷiṭam |
| Sociative 1 | தருவாயோடு taruvāyōṭu |
தருவாய்களோடு taruvāykaḷōṭu |
| Sociative 2 | தருவாயுடன் taruvāyuṭaṉ |
தருவாய்களுடன் taruvāykaḷuṭaṉ |
| Instrumental | தருவாயால் taruvāyāl |
தருவாய்களால் taruvāykaḷāl |
| Ablative | தருவாயிலிருந்து taruvāyiliruntu |
தருவாய்களிலிருந்து taruvāykaḷiliruntu |
See the etymology of the corresponding lemma form.
தருவாய் • (taruvāy)