Compound of திரு (tiru, “sacred, holy, pure”) + மலை (malai, “mountain, hill”).
திருமலை • (tirumalai)
திருமலை • (tirumalai) (plural திருமலைகள்)
ai-stem declension of திருமலை (tirumalai) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | திருமலை tirumalai |
திருமலைகள் tirumalaikaḷ |
Vocative | திருமலையே tirumalaiyē |
திருமலைகளே tirumalaikaḷē |
Accusative | திருமலையை tirumalaiyai |
திருமலைகளை tirumalaikaḷai |
Dative | திருமலைக்கு tirumalaikku |
திருமலைகளுக்கு tirumalaikaḷukku |
Genitive | திருமலையுடைய tirumalaiyuṭaiya |
திருமலைகளுடைய tirumalaikaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | திருமலை tirumalai |
திருமலைகள் tirumalaikaḷ |
Vocative | திருமலையே tirumalaiyē |
திருமலைகளே tirumalaikaḷē |
Accusative | திருமலையை tirumalaiyai |
திருமலைகளை tirumalaikaḷai |
Dative | திருமலைக்கு tirumalaikku |
திருமலைகளுக்கு tirumalaikaḷukku |
Benefactive | திருமலைக்காக tirumalaikkāka |
திருமலைகளுக்காக tirumalaikaḷukkāka |
Genitive 1 | திருமலையுடைய tirumalaiyuṭaiya |
திருமலைகளுடைய tirumalaikaḷuṭaiya |
Genitive 2 | திருமலையின் tirumalaiyiṉ |
திருமலைகளின் tirumalaikaḷiṉ |
Locative 1 | திருமலையில் tirumalaiyil |
திருமலைகளில் tirumalaikaḷil |
Locative 2 | திருமலையிடம் tirumalaiyiṭam |
திருமலைகளிடம் tirumalaikaḷiṭam |
Sociative 1 | திருமலையோடு tirumalaiyōṭu |
திருமலைகளோடு tirumalaikaḷōṭu |
Sociative 2 | திருமலையுடன் tirumalaiyuṭaṉ |
திருமலைகளுடன் tirumalaikaḷuṭaṉ |
Instrumental | திருமலையால் tirumalaiyāl |
திருமலைகளால் tirumalaikaḷāl |
Ablative | திருமலையிலிருந்து tirumalaiyiliruntu |
திருமலைகளிலிருந்து tirumalaikaḷiliruntu |