From தீண்டா (tīṇṭā, “not touching”, from தீண்டு (tīṇṭu, “touch”) + -ஆ (-ā, negative suffix)) + -மை (-mai), literally “the act of not touching”.
தீண்டாமை • (tīṇṭāmai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | தீண்டாமை tīṇṭāmai |
- |
| vocative | தீண்டாமையே tīṇṭāmaiyē |
- |
| accusative | தீண்டாமையை tīṇṭāmaiyai |
- |
| dative | தீண்டாமைக்கு tīṇṭāmaikku |
- |
| benefactive | தீண்டாமைக்காக tīṇṭāmaikkāka |
- |
| genitive 1 | தீண்டாமையுடைய tīṇṭāmaiyuṭaiya |
- |
| genitive 2 | தீண்டாமையின் tīṇṭāmaiyiṉ |
- |
| locative 1 | தீண்டாமையில் tīṇṭāmaiyil |
- |
| locative 2 | தீண்டாமையிடம் tīṇṭāmaiyiṭam |
- |
| sociative 1 | தீண்டாமையோடு tīṇṭāmaiyōṭu |
- |
| sociative 2 | தீண்டாமையுடன் tīṇṭāmaiyuṭaṉ |
- |
| instrumental | தீண்டாமையால் tīṇṭāmaiyāl |
- |
| ablative | தீண்டாமையிலிருந்து tīṇṭāmaiyiliruntu |
- |