Compound of நகை (nakai, “to laugh, mock”) + சுவை (cuvai, “taste, sense”).
நகைச்சுவை • (nakaiccuvai)
நகைச்சுவை • (nakaiccuvai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நகைச்சுவை nakaiccuvai |
நகைச்சுவைகள் nakaiccuvaikaḷ |
| vocative | நகைச்சுவையே nakaiccuvaiyē |
நகைச்சுவைகளே nakaiccuvaikaḷē |
| accusative | நகைச்சுவையை nakaiccuvaiyai |
நகைச்சுவைகளை nakaiccuvaikaḷai |
| dative | நகைச்சுவைக்கு nakaiccuvaikku |
நகைச்சுவைகளுக்கு nakaiccuvaikaḷukku |
| benefactive | நகைச்சுவைக்காக nakaiccuvaikkāka |
நகைச்சுவைகளுக்காக nakaiccuvaikaḷukkāka |
| genitive 1 | நகைச்சுவையுடைய nakaiccuvaiyuṭaiya |
நகைச்சுவைகளுடைய nakaiccuvaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நகைச்சுவையின் nakaiccuvaiyiṉ |
நகைச்சுவைகளின் nakaiccuvaikaḷiṉ |
| locative 1 | நகைச்சுவையில் nakaiccuvaiyil |
நகைச்சுவைகளில் nakaiccuvaikaḷil |
| locative 2 | நகைச்சுவையிடம் nakaiccuvaiyiṭam |
நகைச்சுவைகளிடம் nakaiccuvaikaḷiṭam |
| sociative 1 | நகைச்சுவையோடு nakaiccuvaiyōṭu |
நகைச்சுவைகளோடு nakaiccuvaikaḷōṭu |
| sociative 2 | நகைச்சுவையுடன் nakaiccuvaiyuṭaṉ |
நகைச்சுவைகளுடன் nakaiccuvaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | நகைச்சுவையால் nakaiccuvaiyāl |
நகைச்சுவைகளால் nakaiccuvaikaḷāl |
| ablative | நகைச்சுவையிலிருந்து nakaiccuvaiyiliruntu |
நகைச்சுவைகளிலிருந்து nakaiccuvaikaḷiliruntu |