Inherited from Old Tamil 𑀦𑀗𑁰𑀓𑀽𑀭𑀫𑁰 (naṅkūram), from Ancient Greek ἄγκυρα (ánkura). Doublet of லங்கர் (laṅkar), a borrowing from Farsi.
நங்கூரம் • (naṅkūram)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நங்கூரம் naṅkūram |
நங்கூரங்கள் naṅkūraṅkaḷ |
| vocative | நங்கூரமே naṅkūramē |
நங்கூரங்களே naṅkūraṅkaḷē |
| accusative | நங்கூரத்தை naṅkūrattai |
நங்கூரங்களை naṅkūraṅkaḷai |
| dative | நங்கூரத்துக்கு naṅkūrattukku |
நங்கூரங்களுக்கு naṅkūraṅkaḷukku |
| benefactive | நங்கூரத்துக்காக naṅkūrattukkāka |
நங்கூரங்களுக்காக naṅkūraṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | நங்கூரத்துடைய naṅkūrattuṭaiya |
நங்கூரங்களுடைய naṅkūraṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நங்கூரத்தின் naṅkūrattiṉ |
நங்கூரங்களின் naṅkūraṅkaḷiṉ |
| locative 1 | நங்கூரத்தில் naṅkūrattil |
நங்கூரங்களில் naṅkūraṅkaḷil |
| locative 2 | நங்கூரத்திடம் naṅkūrattiṭam |
நங்கூரங்களிடம் naṅkūraṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | நங்கூரத்தோடு naṅkūrattōṭu |
நங்கூரங்களோடு naṅkūraṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | நங்கூரத்துடன் naṅkūrattuṭaṉ |
நங்கூரங்களுடன் naṅkūraṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | நங்கூரத்தால் naṅkūrattāl |
நங்கூரங்களால் naṅkūraṅkaḷāl |
| ablative | நங்கூரத்திலிருந்து naṅkūrattiliruntu |
நங்கூரங்களிலிருந்து naṅkūraṅkaḷiliruntu |