நடுநிலை • (naṭunilai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நடுநிலை naṭunilai |
நடுநிலைகள் naṭunilaikaḷ |
| vocative | நடுநிலையே naṭunilaiyē |
நடுநிலைகளே naṭunilaikaḷē |
| accusative | நடுநிலையை naṭunilaiyai |
நடுநிலைகளை naṭunilaikaḷai |
| dative | நடுநிலைக்கு naṭunilaikku |
நடுநிலைகளுக்கு naṭunilaikaḷukku |
| benefactive | நடுநிலைக்காக naṭunilaikkāka |
நடுநிலைகளுக்காக naṭunilaikaḷukkāka |
| genitive 1 | நடுநிலையுடைய naṭunilaiyuṭaiya |
நடுநிலைகளுடைய naṭunilaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நடுநிலையின் naṭunilaiyiṉ |
நடுநிலைகளின் naṭunilaikaḷiṉ |
| locative 1 | நடுநிலையில் naṭunilaiyil |
நடுநிலைகளில் naṭunilaikaḷil |
| locative 2 | நடுநிலையிடம் naṭunilaiyiṭam |
நடுநிலைகளிடம் naṭunilaikaḷiṭam |
| sociative 1 | நடுநிலையோடு naṭunilaiyōṭu |
நடுநிலைகளோடு naṭunilaikaḷōṭu |
| sociative 2 | நடுநிலையுடன் naṭunilaiyuṭaṉ |
நடுநிலைகளுடன் naṭunilaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | நடுநிலையால் naṭunilaiyāl |
நடுநிலைகளால் naṭunilaikaḷāl |
| ablative | நடுநிலையிலிருந்து naṭunilaiyiliruntu |
நடுநிலைகளிலிருந்து naṭunilaikaḷiliruntu |