Borrowed from Sanskrit निश्चय (niścaya).
நிச்சயம் • (niccayam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நிச்சயம் niccayam |
நிச்சயங்கள் niccayaṅkaḷ |
| vocative | நிச்சயமே niccayamē |
நிச்சயங்களே niccayaṅkaḷē |
| accusative | நிச்சயத்தை niccayattai |
நிச்சயங்களை niccayaṅkaḷai |
| dative | நிச்சயத்துக்கு niccayattukku |
நிச்சயங்களுக்கு niccayaṅkaḷukku |
| benefactive | நிச்சயத்துக்காக niccayattukkāka |
நிச்சயங்களுக்காக niccayaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | நிச்சயத்துடைய niccayattuṭaiya |
நிச்சயங்களுடைய niccayaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நிச்சயத்தின் niccayattiṉ |
நிச்சயங்களின் niccayaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | நிச்சயத்தில் niccayattil |
நிச்சயங்களில் niccayaṅkaḷil |
| locative 2 | நிச்சயத்திடம் niccayattiṭam |
நிச்சயங்களிடம் niccayaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | நிச்சயத்தோடு niccayattōṭu |
நிச்சயங்களோடு niccayaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | நிச்சயத்துடன் niccayattuṭaṉ |
நிச்சயங்களுடன் niccayaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | நிச்சயத்தால் niccayattāl |
நிச்சயங்களால் niccayaṅkaḷāl |
| ablative | நிச்சயத்திலிருந்து niccayattiliruntu |
நிச்சயங்களிலிருந்து niccayaṅkaḷiliruntu |