From நிலை (nilai, “state, condition”) + -மை (-mai).
நிலைமை • (nilaimai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நிலைமை nilaimai |
நிலைமைகள் nilaimaikaḷ |
| vocative | நிலைமையே nilaimaiyē |
நிலைமைகளே nilaimaikaḷē |
| accusative | நிலைமையை nilaimaiyai |
நிலைமைகளை nilaimaikaḷai |
| dative | நிலைமைக்கு nilaimaikku |
நிலைமைகளுக்கு nilaimaikaḷukku |
| benefactive | நிலைமைக்காக nilaimaikkāka |
நிலைமைகளுக்காக nilaimaikaḷukkāka |
| genitive 1 | நிலைமையுடைய nilaimaiyuṭaiya |
நிலைமைகளுடைய nilaimaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நிலைமையின் nilaimaiyiṉ |
நிலைமைகளின் nilaimaikaḷiṉ |
| locative 1 | நிலைமையில் nilaimaiyil |
நிலைமைகளில் nilaimaikaḷil |
| locative 2 | நிலைமையிடம் nilaimaiyiṭam |
நிலைமைகளிடம் nilaimaikaḷiṭam |
| sociative 1 | நிலைமையோடு nilaimaiyōṭu |
நிலைமைகளோடு nilaimaikaḷōṭu |
| sociative 2 | நிலைமையுடன் nilaimaiyuṭaṉ |
நிலைமைகளுடன் nilaimaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | நிலைமையால் nilaimaiyāl |
நிலைமைகளால் nilaimaikaḷāl |
| ablative | நிலைமையிலிருந்து nilaimaiyiliruntu |
நிலைமைகளிலிருந்து nilaimaikaḷiliruntu |