From நிலை (nilai, “state, condition”) + -மை (-mai).
நிலைமை • (nilaimai)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | நிலைமை nilaimai |
நிலைமைகள் nilaimaikaḷ |
vocative | நிலைமையே nilaimaiyē |
நிலைமைகளே nilaimaikaḷē |
accusative | நிலைமையை nilaimaiyai |
நிலைமைகளை nilaimaikaḷai |
dative | நிலைமைக்கு nilaimaikku |
நிலைமைகளுக்கு nilaimaikaḷukku |
benefactive | நிலைமைக்காக nilaimaikkāka |
நிலைமைகளுக்காக nilaimaikaḷukkāka |
genitive 1 | நிலைமையுடைய nilaimaiyuṭaiya |
நிலைமைகளுடைய nilaimaikaḷuṭaiya |
genitive 2 | நிலைமையின் nilaimaiyiṉ |
நிலைமைகளின் nilaimaikaḷiṉ |
locative 1 | நிலைமையில் nilaimaiyil |
நிலைமைகளில் nilaimaikaḷil |
locative 2 | நிலைமையிடம் nilaimaiyiṭam |
நிலைமைகளிடம் nilaimaikaḷiṭam |
sociative 1 | நிலைமையோடு nilaimaiyōṭu |
நிலைமைகளோடு nilaimaikaḷōṭu |
sociative 2 | நிலைமையுடன் nilaimaiyuṭaṉ |
நிலைமைகளுடன் nilaimaikaḷuṭaṉ |
instrumental | நிலைமையால் nilaimaiyāl |
நிலைமைகளால் nilaimaikaḷāl |
ablative | நிலைமையிலிருந்து nilaimaiyiliruntu |
நிலைமைகளிலிருந்து nilaimaikaḷiliruntu |