From நீதி (nīti) + மன்றம் (maṉṟam).
நீதிமன்றம் • (nītimaṉṟam)
m-stem declension of நீதிமன்றம் (nītimaṉṟam) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | நீதிமன்றம் nītimaṉṟam |
நீதிமன்றங்கள் nītimaṉṟaṅkaḷ |
Vocative | நீதிமன்றமே nītimaṉṟamē |
நீதிமன்றங்களே nītimaṉṟaṅkaḷē |
Accusative | நீதிமன்றத்தை nītimaṉṟattai |
நீதிமன்றங்களை nītimaṉṟaṅkaḷai |
Dative | நீதிமன்றத்துக்கு nītimaṉṟattukku |
நீதிமன்றங்களுக்கு nītimaṉṟaṅkaḷukku |
Genitive | நீதிமன்றத்துடைய nītimaṉṟattuṭaiya |
நீதிமன்றங்களுடைய nītimaṉṟaṅkaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | நீதிமன்றம் nītimaṉṟam |
நீதிமன்றங்கள் nītimaṉṟaṅkaḷ |
Vocative | நீதிமன்றமே nītimaṉṟamē |
நீதிமன்றங்களே nītimaṉṟaṅkaḷē |
Accusative | நீதிமன்றத்தை nītimaṉṟattai |
நீதிமன்றங்களை nītimaṉṟaṅkaḷai |
Dative | நீதிமன்றத்துக்கு nītimaṉṟattukku |
நீதிமன்றங்களுக்கு nītimaṉṟaṅkaḷukku |
Benefactive | நீதிமன்றத்துக்காக nītimaṉṟattukkāka |
நீதிமன்றங்களுக்காக nītimaṉṟaṅkaḷukkāka |
Genitive 1 | நீதிமன்றத்துடைய nītimaṉṟattuṭaiya |
நீதிமன்றங்களுடைய nītimaṉṟaṅkaḷuṭaiya |
Genitive 2 | நீதிமன்றத்தின் nītimaṉṟattiṉ |
நீதிமன்றங்களின் nītimaṉṟaṅkaḷiṉ |
Locative 1 | நீதிமன்றத்தில் nītimaṉṟattil |
நீதிமன்றங்களில் nītimaṉṟaṅkaḷil |
Locative 2 | நீதிமன்றத்திடம் nītimaṉṟattiṭam |
நீதிமன்றங்களிடம் nītimaṉṟaṅkaḷiṭam |
Sociative 1 | நீதிமன்றத்தோடு nītimaṉṟattōṭu |
நீதிமன்றங்களோடு nītimaṉṟaṅkaḷōṭu |
Sociative 2 | நீதிமன்றத்துடன் nītimaṉṟattuṭaṉ |
நீதிமன்றங்களுடன் nītimaṉṟaṅkaḷuṭaṉ |
Instrumental | நீதிமன்றத்தால் nītimaṉṟattāl |
நீதிமன்றங்களால் nītimaṉṟaṅkaḷāl |
Ablative | நீதிமன்றத்திலிருந்து nītimaṉṟattiliruntu |
நீதிமன்றங்களிலிருந்து nītimaṉṟaṅkaḷiliruntu |