From புயற் (puyaṟ, from புயல் (puyal, “storm”)) + காற்று (kāṟṟu, “air, wind”).
புயற்காற்று • (puyaṟkāṟṟu)
Declension of புயற்காற்று (puyaṟkāṟṟu) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | புயற்காற்று puyaṟkāṟṟu |
- |
Vocative | புயற்காற்றே puyaṟkāṟṟē |
- |
Accusative | புயற்காற்றை puyaṟkāṟṟai |
- |
Dative | புயற்காற்றுக்கு puyaṟkāṟṟukku |
- |
Genitive | புயற்காற்றுடைய puyaṟkāṟṟuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | புயற்காற்று puyaṟkāṟṟu |
- |
Vocative | புயற்காற்றே puyaṟkāṟṟē |
- |
Accusative | புயற்காற்றை puyaṟkāṟṟai |
- |
Dative | புயற்காற்றுக்கு puyaṟkāṟṟukku |
- |
Benefactive | புயற்காற்றுக்காக puyaṟkāṟṟukkāka |
- |
Genitive 1 | புயற்காற்றுடைய puyaṟkāṟṟuṭaiya |
- |
Genitive 2 | புயற்காற்றின் puyaṟkāṟṟiṉ |
- |
Locative 1 | புயற்காற்றில் puyaṟkāṟṟil |
- |
Locative 2 | புயற்காற்றிடம் puyaṟkāṟṟiṭam |
- |
Sociative 1 | புயற்காற்றோடு puyaṟkāṟṟōṭu |
- |
Sociative 2 | புயற்காற்றுடன் puyaṟkāṟṟuṭaṉ |
- |
Instrumental | புயற்காற்றால் puyaṟkāṟṟāl |
- |
Ablative | புயற்காற்றிலிருந்து puyaṟkāṟṟiliruntu |
- |