மக

Tamil

மக • (maka) (archaic, now only in literary usage)

Declension of மக (maka)
	singular	plural
nominative	மக maka	மக்கள் makkaḷ
vocative	மகவே makavē	மக்களே makkaḷē
accusative	மகவை makavai	மக்களை makkaḷai
dative	மகவுக்கு makavukku	மக்களுக்கு makkaḷukku
benefactive	மகவுக்காக makavukkāka	மக்களுக்காக makkaḷukkāka
genitive 1	மகவுடைய makavuṭaiya	மக்களுடைய makkaḷuṭaiya
genitive 2	மகவின் makaviṉ	மக்களின் makkaḷiṉ
locative 1	மகவில் makavil	மக்களில் makkaḷil
locative 2	மகவிடம் makaviṭam	மக்களிடம் makkaḷiṭam
sociative 1	மகவோடு makavōṭu	மக்களோடு makkaḷōṭu
sociative 2	மகவுடன் makavuṭaṉ	மக்களுடன் makkaḷuṭaṉ
instrumental	மகவால் makavāl	மக்களால் makkaḷāl
ablative	மகவிலிருந்து makaviliruntu	மக்களிலிருந்து makkaḷiliruntu

மக • (maka)

Colloquial form of மகள் (makaḷ, “daughter”).
அவ என் மக. ― ava eṉ maka. ― She is my daughter.

Burrow, T., Emeneau, M. B. (1984) “maka”, in A Dravidian etymological dictionary, 2nd edition, Oxford University Press, →ISBN.