From மன் (maṉ, “king, chief, lord”) + -அன் (-aṉ). Cognate with Malayalam മന്നൻ (mannaṉ).
மன்னன் • (maṉṉaṉ)
| ṉ-stem declension of மன்னன் (maṉṉaṉ) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | மன்னன் maṉṉaṉ |
மன்னர்கள் maṉṉarkaḷ |
| Vocative | மன்னனே maṉṉaṉē |
மன்னர்களே maṉṉarkaḷē |
| Accusative | மன்னனை maṉṉaṉai |
மன்னர்களை maṉṉarkaḷai |
| Dative | மன்னனுக்கு maṉṉaṉukku |
மன்னர்களுக்கு maṉṉarkaḷukku |
| Genitive | மன்னனுடைய maṉṉaṉuṭaiya |
மன்னர்களுடைய maṉṉarkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | மன்னன் maṉṉaṉ |
மன்னர்கள் maṉṉarkaḷ |
| Vocative | மன்னனே maṉṉaṉē |
மன்னர்களே maṉṉarkaḷē |
| Accusative | மன்னனை maṉṉaṉai |
மன்னர்களை maṉṉarkaḷai |
| Dative | மன்னனுக்கு maṉṉaṉukku |
மன்னர்களுக்கு maṉṉarkaḷukku |
| Benefactive | மன்னனுக்காக maṉṉaṉukkāka |
மன்னர்களுக்காக maṉṉarkaḷukkāka |
| Genitive 1 | மன்னனுடைய maṉṉaṉuṭaiya |
மன்னர்களுடைய maṉṉarkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | மன்னனின் maṉṉaṉiṉ |
மன்னர்களின் maṉṉarkaḷiṉ |
| Locative 1 | மன்னனில் maṉṉaṉil |
மன்னர்களில் maṉṉarkaḷil |
| Locative 2 | மன்னனிடம் maṉṉaṉiṭam |
மன்னர்களிடம் maṉṉarkaḷiṭam |
| Sociative 1 | மன்னனோடு maṉṉaṉōṭu |
மன்னர்களோடு maṉṉarkaḷōṭu |
| Sociative 2 | மன்னனுடன் maṉṉaṉuṭaṉ |
மன்னர்களுடன் maṉṉarkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | மன்னனால் maṉṉaṉāl |
மன்னர்களால் maṉṉarkaḷāl |
| Ablative | மன்னனிலிருந்து maṉṉaṉiliruntu |
மன்னர்களிலிருந்து maṉṉarkaḷiliruntu |
University of Madras (1924–1936) “மன்னன்”, in Tamil Lexicon, Madras : Diocesan Press