Borrowed from Sanskrit मरण (maraṇa, “death”).
மரணம் • (maraṇam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | மரணம் maraṇam |
மரணங்கள் maraṇaṅkaḷ |
| vocative | மரணமே maraṇamē |
மரணங்களே maraṇaṅkaḷē |
| accusative | மரணத்தை maraṇattai |
மரணங்களை maraṇaṅkaḷai |
| dative | மரணத்துக்கு maraṇattukku |
மரணங்களுக்கு maraṇaṅkaḷukku |
| benefactive | மரணத்துக்காக maraṇattukkāka |
மரணங்களுக்காக maraṇaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | மரணத்துடைய maraṇattuṭaiya |
மரணங்களுடைய maraṇaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மரணத்தின் maraṇattiṉ |
மரணங்களின் maraṇaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | மரணத்தில் maraṇattil |
மரணங்களில் maraṇaṅkaḷil |
| locative 2 | மரணத்திடம் maraṇattiṭam |
மரணங்களிடம் maraṇaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | மரணத்தோடு maraṇattōṭu |
மரணங்களோடு maraṇaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | மரணத்துடன் maraṇattuṭaṉ |
மரணங்களுடன் maraṇaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மரணத்தால் maraṇattāl |
மரணங்களால் maraṇaṅkaḷāl |
| ablative | மரணத்திலிருந்து maraṇattiliruntu |
மரணங்களிலிருந்து maraṇaṅkaḷiliruntu |