From மரு (maru, “in-law”) + மகன் (makaṉ, “son”). Cognate Kannada ಮೊಮ್ಮಗ (mommaga), Malayalam മരുമകൻ (marumakaṉ).
மருமகன் • (marumakaṉ)
Declension of மருமகன் (marumakaṉ) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | மருமகன் marumakaṉ |
மருமகன்கள் marumakaṉkaḷ |
Vocative | மருமகனே marumakaṉē |
மருமகன்களே marumakaṉkaḷē |
Accusative | மருமகனை marumakaṉai |
மருமகன்களை marumakaṉkaḷai |
Dative | மருமகனுக்கு marumakaṉukku |
மருமகன்களுக்கு marumakaṉkaḷukku |
Genitive | மருமகனுடைய marumakaṉuṭaiya |
மருமகன்களுடைய marumakaṉkaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | மருமகன் marumakaṉ |
மருமகன்கள் marumakaṉkaḷ |
Vocative | மருமகனே marumakaṉē |
மருமகன்களே marumakaṉkaḷē |
Accusative | மருமகனை marumakaṉai |
மருமகன்களை marumakaṉkaḷai |
Dative | மருமகனுக்கு marumakaṉukku |
மருமகன்களுக்கு marumakaṉkaḷukku |
Benefactive | மருமகனுக்காக marumakaṉukkāka |
மருமகன்களுக்காக marumakaṉkaḷukkāka |
Genitive 1 | மருமகனுடைய marumakaṉuṭaiya |
மருமகன்களுடைய marumakaṉkaḷuṭaiya |
Genitive 2 | மருமகனின் marumakaṉiṉ |
மருமகன்களின் marumakaṉkaḷiṉ |
Locative 1 | மருமகனில் marumakaṉil |
மருமகன்களில் marumakaṉkaḷil |
Locative 2 | மருமகனிடம் marumakaṉiṭam |
மருமகன்களிடம் marumakaṉkaḷiṭam |
Sociative 1 | மருமகனோடு marumakaṉōṭu |
மருமகன்களோடு marumakaṉkaḷōṭu |
Sociative 2 | மருமகனுடன் marumakaṉuṭaṉ |
மருமகன்களுடன் marumakaṉkaḷuṭaṉ |
Instrumental | மருமகனால் marumakaṉāl |
மருமகன்களால் marumakaṉkaḷāl |
Ablative | மருமகனிலிருந்து marumakaṉiliruntu |
மருமகன்களிலிருந்து marumakaṉkaḷiliruntu |