From மோகினி (mōkiṉi, “enchantress, sorceress”, from Sanskrit मोहिनी (mohinī)) + ஆட்டம் (āṭṭam, “dance, performance”).
மோகினியாட்டம் • (mōkiṉiyāṭṭam)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | மோகினியாட்டம் mōkiṉiyāṭṭam |
- |
vocative | மோகினியாட்டமே mōkiṉiyāṭṭamē |
- |
accusative | மோகினியாட்டத்தை mōkiṉiyāṭṭattai |
- |
dative | மோகினியாட்டத்துக்கு mōkiṉiyāṭṭattukku |
- |
benefactive | மோகினியாட்டத்துக்காக mōkiṉiyāṭṭattukkāka |
- |
genitive 1 | மோகினியாட்டத்துடைய mōkiṉiyāṭṭattuṭaiya |
- |
genitive 2 | மோகினியாட்டத்தின் mōkiṉiyāṭṭattiṉ |
- |
locative 1 | மோகினியாட்டத்தில் mōkiṉiyāṭṭattil |
- |
locative 2 | மோகினியாட்டத்திடம் mōkiṉiyāṭṭattiṭam |
- |
sociative 1 | மோகினியாட்டத்தோடு mōkiṉiyāṭṭattōṭu |
- |
sociative 2 | மோகினியாட்டத்துடன் mōkiṉiyāṭṭattuṭaṉ |
- |
instrumental | மோகினியாட்டத்தால் mōkiṉiyāṭṭattāl |
- |
ablative | மோகினியாட்டத்திலிருந்து mōkiṉiyāṭṭattiliruntu |
- |