From வறு (vaṟu, “to fry, scorch”) + -மை (-mai, “-ness”).
வறுமை • (vaṟumai) (uncountable)
ai-stem declension of வறுமை (vaṟumai) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | வறுமை vaṟumai |
- |
Vocative | வறுமையே vaṟumaiyē |
- |
Accusative | வறுமையை vaṟumaiyai |
- |
Dative | வறுமைக்கு vaṟumaikku |
- |
Genitive | வறுமையுடைய vaṟumaiyuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | வறுமை vaṟumai |
- |
Vocative | வறுமையே vaṟumaiyē |
- |
Accusative | வறுமையை vaṟumaiyai |
- |
Dative | வறுமைக்கு vaṟumaikku |
- |
Benefactive | வறுமைக்காக vaṟumaikkāka |
- |
Genitive 1 | வறுமையுடைய vaṟumaiyuṭaiya |
- |
Genitive 2 | வறுமையின் vaṟumaiyiṉ |
- |
Locative 1 | வறுமையில் vaṟumaiyil |
- |
Locative 2 | வறுமையிடம் vaṟumaiyiṭam |
- |
Sociative 1 | வறுமையோடு vaṟumaiyōṭu |
- |
Sociative 2 | வறுமையுடன் vaṟumaiyuṭaṉ |
- |
Instrumental | வறுமையால் vaṟumaiyāl |
- |
Ablative | வறுமையிலிருந்து vaṟumaiyiliruntu |
- |