From Sanskrit वार्त्ता (vārttā).
வார்த்தை • (vārttai)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | வார்த்தை vārttai |
வார்த்தைகள் vārttaikaḷ |
vocative | வார்த்தையே vārttaiyē |
வார்த்தைகளே vārttaikaḷē |
accusative | வார்த்தையை vārttaiyai |
வார்த்தைகளை vārttaikaḷai |
dative | வார்த்தைக்கு vārttaikku |
வார்த்தைகளுக்கு vārttaikaḷukku |
benefactive | வார்த்தைக்காக vārttaikkāka |
வார்த்தைகளுக்காக vārttaikaḷukkāka |
genitive 1 | வார்த்தையுடைய vārttaiyuṭaiya |
வார்த்தைகளுடைய vārttaikaḷuṭaiya |
genitive 2 | வார்த்தையின் vārttaiyiṉ |
வார்த்தைகளின் vārttaikaḷiṉ |
locative 1 | வார்த்தையில் vārttaiyil |
வார்த்தைகளில் vārttaikaḷil |
locative 2 | வார்த்தையிடம் vārttaiyiṭam |
வார்த்தைகளிடம் vārttaikaḷiṭam |
sociative 1 | வார்த்தையோடு vārttaiyōṭu |
வார்த்தைகளோடு vārttaikaḷōṭu |
sociative 2 | வார்த்தையுடன் vārttaiyuṭaṉ |
வார்த்தைகளுடன் vārttaikaḷuṭaṉ |
instrumental | வார்த்தையால் vārttaiyāl |
வார்த்தைகளால் vārttaikaḷāl |
ablative | வார்த்தையிலிருந்து vārttaiyiliruntu |
வார்த்தைகளிலிருந்து vārttaikaḷiliruntu |
University of Madras (1924–1936) “வார்த்தை”, in Tamil Lexicon, Madras : Diocesan Press