From விக்கு (vikku, “to choke, to hiccup”, ultimately from Proto-Dravidian *vikki-, *vikku.) + -அல் (-al). See the etymology of the corresponding lemma form.
விக்கல் • (vikkal)
From the above. Cognate with Kannada ಬಿಕ್ಕಳು (bikkaḷu), Malayalam ഇക്കിൾ (ikkiḷ) and Telugu ఎక్కిళ్ళు (ekkiḷḷu).
விக்கல் • (vikkal)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | விக்கல் vikkal |
விக்கல்கள் vikkalkaḷ |
| vocative | விக்கலே vikkalē |
விக்கல்களே vikkalkaḷē |
| accusative | விக்கலை vikkalai |
விக்கல்களை vikkalkaḷai |
| dative | விக்கலுக்கு vikkalukku |
விக்கல்களுக்கு vikkalkaḷukku |
| benefactive | விக்கலுக்காக vikkalukkāka |
விக்கல்களுக்காக vikkalkaḷukkāka |
| genitive 1 | விக்கலுடைய vikkaluṭaiya |
விக்கல்களுடைய vikkalkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | விக்கலின் vikkaliṉ |
விக்கல்களின் vikkalkaḷiṉ |
| locative 1 | விக்கலில் vikkalil |
விக்கல்களில் vikkalkaḷil |
| locative 2 | விக்கலிடம் vikkaliṭam |
விக்கல்களிடம் vikkalkaḷiṭam |
| sociative 1 | விக்கலோடு vikkalōṭu |
விக்கல்களோடு vikkalkaḷōṭu |
| sociative 2 | விக்கலுடன் vikkaluṭaṉ |
விக்கல்களுடன் vikkalkaḷuṭaṉ |
| instrumental | விக்கலால் vikkalāl |
விக்கல்களால் vikkalkaḷāl |
| ablative | விக்கலிலிருந்து vikkaliliruntu |
விக்கல்களிலிருந்து vikkalkaḷiliruntu |