From வெட்கு (veṭku, “to be ashamed”). Cognate with Malayalam വെക്കം (vekkaṁ).
வெட்கம் • (veṭkam)
| m-stem declension of வெட்கம் (veṭkam) (singular only) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | வெட்கம் veṭkam |
- |
| Vocative | வெட்கமே veṭkamē |
- |
| Accusative | வெட்கத்தை veṭkattai |
- |
| Dative | வெட்கத்துக்கு veṭkattukku |
- |
| Genitive | வெட்கத்துடைய veṭkattuṭaiya |
- |
| Singular | Plural | |
| Nominative | வெட்கம் veṭkam |
- |
| Vocative | வெட்கமே veṭkamē |
- |
| Accusative | வெட்கத்தை veṭkattai |
- |
| Dative | வெட்கத்துக்கு veṭkattukku |
- |
| Benefactive | வெட்கத்துக்காக veṭkattukkāka |
- |
| Genitive 1 | வெட்கத்துடைய veṭkattuṭaiya |
- |
| Genitive 2 | வெட்கத்தின் veṭkattiṉ |
- |
| Locative 1 | வெட்கத்தில் veṭkattil |
- |
| Locative 2 | வெட்கத்திடம் veṭkattiṭam |
- |
| Sociative 1 | வெட்கத்தோடு veṭkattōṭu |
- |
| Sociative 2 | வெட்கத்துடன் veṭkattuṭaṉ |
- |
| Instrumental | வெட்கத்தால் veṭkattāl |
- |
| Ablative | வெட்கத்திலிருந்து veṭkattiliruntu |
- |