From வெம் (vem, “white, pale”, from வெம்மை (vemmai, “whiteness”), compare வெண்மை (veṇmai)) + மணல் (maṇal, “sand”).
வெம்மணல் • (vemmaṇal)
Declension of வெம்மணல் (vemmaṇal) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | வெம்மணல் vemmaṇal |
- |
Vocative | வெம்மணலே vemmaṇalē |
- |
Accusative | வெம்மணலை vemmaṇalai |
- |
Dative | வெம்மணலுக்கு vemmaṇalukku |
- |
Genitive | வெம்மணலுடைய vemmaṇaluṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | வெம்மணல் vemmaṇal |
- |
Vocative | வெம்மணலே vemmaṇalē |
- |
Accusative | வெம்மணலை vemmaṇalai |
- |
Dative | வெம்மணலுக்கு vemmaṇalukku |
- |
Benefactive | வெம்மணலுக்காக vemmaṇalukkāka |
- |
Genitive 1 | வெம்மணலுடைய vemmaṇaluṭaiya |
- |
Genitive 2 | வெம்மணலின் vemmaṇaliṉ |
- |
Locative 1 | வெம்மணலில் vemmaṇalil |
- |
Locative 2 | வெம்மணலிடம் vemmaṇaliṭam |
- |
Sociative 1 | வெம்மணலோடு vemmaṇalōṭu |
- |
Sociative 2 | வெம்மணலுடன் vemmaṇaluṭaṉ |
- |
Instrumental | வெம்மணலால் vemmaṇalāl |
- |
Ablative | வெம்மணலிலிருந்து vemmaṇaliliruntu |
- |