From வேம்பு (vēmpu, “neem”) + மரம் (maram, “tree”).
வேப்பமரம் • (vēppamaram)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | வேப்பமரம் vēppamaram |
வேப்பமரங்கள் vēppamaraṅkaḷ |
| vocative | வேப்பமரமே vēppamaramē |
வேப்பமரங்களே vēppamaraṅkaḷē |
| accusative | வேப்பமரத்தை vēppamarattai |
வேப்பமரங்களை vēppamaraṅkaḷai |
| dative | வேப்பமரத்துக்கு vēppamarattukku |
வேப்பமரங்களுக்கு vēppamaraṅkaḷukku |
| benefactive | வேப்பமரத்துக்காக vēppamarattukkāka |
வேப்பமரங்களுக்காக vēppamaraṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | வேப்பமரத்துடைய vēppamarattuṭaiya |
வேப்பமரங்களுடைய vēppamaraṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வேப்பமரத்தின் vēppamarattiṉ |
வேப்பமரங்களின் vēppamaraṅkaḷiṉ |
| locative 1 | வேப்பமரத்தில் vēppamarattil |
வேப்பமரங்களில் vēppamaraṅkaḷil |
| locative 2 | வேப்பமரத்திடம் vēppamarattiṭam |
வேப்பமரங்களிடம் vēppamaraṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | வேப்பமரத்தோடு vēppamarattōṭu |
வேப்பமரங்களோடு vēppamaraṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | வேப்பமரத்துடன் vēppamarattuṭaṉ |
வேப்பமரங்களுடன் vēppamaraṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | வேப்பமரத்தால் vēppamarattāl |
வேப்பமரங்களால் vēppamaraṅkaḷāl |
| ablative | வேப்பமரத்திலிருந்து vēppamarattiliruntu |
வேப்பமரங்களிலிருந்து vēppamaraṅkaḷiliruntu |