From Sanskrit अशोक (aśoka) + -డు (-ḍu).
అశోకుడు • (aśōkuḍu) m (plural అశోకులు)
అశోకుడు • (aśōkuḍu) m
singular | plural | |
---|---|---|
nominative
(ప్రథమా విభక్తి) |
అశోకుడు (aśōkuḍu) | అశోకులు (aśōkulu) |
accusative
(ద్వితీయా విభక్తి) |
అశోకుని (aśōkuni) | అశోకుల (aśōkula) |
instrumental
(తృతీయా విభక్తి) |
అశోకునితో (aśōkunitō) | అశోకులతో (aśōkulatō) |
dative
(చతుర్థీ విభక్తి) |
అశోకునికొరకు (aśōkunikoraku) | అశోకులకొరకు (aśōkulakoraku) |
ablative
(పంచమీ విభక్తి) |
అశోకునివలన (aśōkunivalana) | అశోకులవలన (aśōkulavalana) |
genitive
(షష్ఠీ విభక్తి) |
అశోకునియొక్క (aśōkuniyokka) | అశోకులయొక్క (aśōkulayokka) |
locative
(సప్తమీ విభక్తి) |
అశోకునియందు (aśōkuniyandu) | అశోకులయందు (aśōkulayandu) |
vocative
(సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి) |
ఓ అశోకా (ō aśōkā) | ఓ అశోకులారా (ō aśōkulārā) |