బలరాముఁడు (balarāmun̆ḍu)
From Sanskrit बलराम (balarāma) + -డు (-ḍu).
బలరాముడు • (balarāmuḍu)
బలరాముడు • (balarāmuḍu)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative
(ప్రథమా విభక్తి) |
బలరాముడు (balarāmuḍu) | బలరాములు (balarāmulu) |
accusative
(ద్వితీయా విభక్తి) |
బలరాముని (balarāmuni) | బలరాముల (balarāmula) |
instrumental
(తృతీయా విభక్తి) |
బలరామునితో (balarāmunitō) | బలరాములతో (balarāmulatō) |
dative
(చతుర్థీ విభక్తి) |
బలరామునికొరకు (balarāmunikoraku) | బలరాములకొరకు (balarāmulakoraku) |
ablative
(పంచమీ విభక్తి) |
బలరామునివలన (balarāmunivalana) | బలరాములవలన (balarāmulavalana) |
genitive
(షష్ఠీ విభక్తి) |
బలరామునియొక్క (balarāmuniyokka) | బలరాములయొక్క (balarāmulayokka) |
locative
(సప్తమీ విభక్తి) |
బలరామునియందు (balarāmuniyandu) | బలరాములయందు (balarāmulayandu) |
vocative
(సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి) |
ఓ బలరామా (ō balarāmā) | ఓ బలరాములారా (ō balarāmulārā) |