భీముఁడు (bhīmun̆ḍu)
From Sanskrit भीम (bhīma) + -డు (-ḍu).
భీముడు • (bhīmuḍu) m
singular | plural | |
---|---|---|
nominative
(ప్రథమా విభక్తి) |
భీముడు (bhīmuḍu) | భీములు (bhīmulu) |
accusative
(ద్వితీయా విభక్తి) |
భీముని (bhīmuni) | భీముల (bhīmula) |
instrumental
(తృతీయా విభక్తి) |
భీమునితో (bhīmunitō) | భీములతో (bhīmulatō) |
dative
(చతుర్థీ విభక్తి) |
భీమునికొరకు (bhīmunikoraku) | భీములకొరకు (bhīmulakoraku) |
ablative
(పంచమీ విభక్తి) |
భీమునివలన (bhīmunivalana) | భీములవలన (bhīmulavalana) |
genitive
(షష్ఠీ విభక్తి) |
భీమునియొక్క (bhīmuniyokka) | భీములయొక్క (bhīmulayokka) |
locative
(సప్తమీ విభక్తి) |
భీమునియందు (bhīmuniyandu) | భీములయందు (bhīmulayandu) |
vocative
(సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి) |
ఓ భీమా (ō bhīmā) | ఓ భీములారా (ō bhīmulārā) |