From Sanskrit वरुण (varuṇa) + -డు (-ḍu).
వరుణుడు • (varuṇuḍu) ? (plural వరుణులు)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative
(ప్రథమా విభక్తి) |
వరుణుడు (varuṇuḍu) | వరుణులు (varuṇulu) |
| accusative
(ద్వితీయా విభక్తి) |
వరుణుని (varuṇuni) | వరుణుల (varuṇula) |
| instrumental
(తృతీయా విభక్తి) |
వరుణునితో (varuṇunitō) | వరుణులతో (varuṇulatō) |
| dative
(చతుర్థీ విభక్తి) |
వరుణునికొరకు (varuṇunikoraku) | వరుణులకొరకు (varuṇulakoraku) |
| ablative
(పంచమీ విభక్తి) |
వరుణునివలన (varuṇunivalana) | వరుణులవలన (varuṇulavalana) |
| genitive
(షష్ఠీ విభక్తి) |
వరుణునియొక్క (varuṇuniyokka) | వరుణులయొక్క (varuṇulayokka) |
| locative
(సప్తమీ విభక్తి) |
వరుణునియందు (varuṇuniyandu) | వరుణులయందు (varuṇulayandu) |
| vocative
(సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి) |
ఓ వరుణా (ō varuṇā) | ఓ వరుణులారా (ō varuṇulārā) |