From Sanskrit शिष्य (śiṣya, “student, pupil, disciple, scholar”) + -డు (-ḍu).
శిష్యుడు • (śiṣyuḍu) ? (plural శిష్యులు)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative
(ప్రథమా విభక్తి) |
శిష్యుడు (śiṣyuḍu) | శిష్యులు (śiṣyulu) |
| accusative
(ద్వితీయా విభక్తి) |
శిష్యుని (śiṣyuni) | శిష్యుల (śiṣyula) |
| instrumental
(తృతీయా విభక్తి) |
శిష్యునితో (śiṣyunitō) | శిష్యులతో (śiṣyulatō) |
| dative
(చతుర్థీ విభక్తి) |
శిష్యునికొరకు (śiṣyunikoraku) | శిష్యులకొరకు (śiṣyulakoraku) |
| ablative
(పంచమీ విభక్తి) |
శిష్యునివలన (śiṣyunivalana) | శిష్యులవలన (śiṣyulavalana) |
| genitive
(షష్ఠీ విభక్తి) |
శిష్యునియొక్క (śiṣyuniyokka) | శిష్యులయొక్క (śiṣyulayokka) |
| locative
(సప్తమీ విభక్తి) |
శిష్యునియందు (śiṣyuniyandu) | శిష్యులయందు (śiṣyulayandu) |
| vocative
(సంబోధనా ప్రథమా విభక్తి) |
ఓ శిష్యుడా (ō śiṣyuḍā) | ఓ శిష్యులారా (ō śiṣyulārā) |