Compound of കാണ്ടാ (kāṇṭā) from Sanskrit गण्ड (gaṇḍa, “rhinoceros”) + മൃഗം (mr̥gaṁ) from Sanskrit मृग (mṛga, “deer”).
കാണ്ടാമൃഗം • (kāṇṭāmr̥gaṁ)
Declension of കാണ്ടാമൃഗം | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | കാണ്ടാമൃഗം (kāṇṭāmr̥gaṁ) | കാണ്ടാമൃഗങ്ങൾ (kāṇṭāmr̥gaṅṅaḷ) |
Vocative | കാണ്ടാമൃഗമേ (kāṇṭāmr̥gamē) | കാണ്ടാമൃഗങ്ങളേ (kāṇṭāmr̥gaṅṅaḷē) |
Accusative | കാണ്ടാമൃഗത്തെ (kāṇṭāmr̥gatte) | കാണ്ടാമൃഗങ്ങളെ (kāṇṭāmr̥gaṅṅaḷe) |
Dative | കാണ്ടാമൃഗത്തിന് (kāṇṭāmr̥gattinŭ) | കാണ്ടാമൃഗങ്ങൾക്ക് (kāṇṭāmr̥gaṅṅaḷkkŭ) |
Genitive | കാണ്ടാമൃഗത്തിന്റെ (kāṇṭāmr̥gattinṟe) | കാണ്ടാമൃഗങ്ങളുടെ (kāṇṭāmr̥gaṅṅaḷuṭe) |
Locative | കാണ്ടാമൃഗത്തിൽ (kāṇṭāmr̥gattil) | കാണ്ടാമൃഗങ്ങളിൽ (kāṇṭāmr̥gaṅṅaḷil) |
Sociative | കാണ്ടാമൃഗത്തിനോട് (kāṇṭāmr̥gattinōṭŭ) | കാണ്ടാമൃഗങ്ങളോട് (kāṇṭāmr̥gaṅṅaḷōṭŭ) |
Instrumental | കാണ്ടാമൃഗത്താൽ (kāṇṭāmr̥gattāl) | കാണ്ടാമൃഗങ്ങളാൽ (kāṇṭāmr̥gaṅṅaḷāl) |