പന്നി (panni, “pig”) + കുട്ടി (kuṭṭi, “child”)
പന്നിക്കുട്ടി • (pannikkuṭṭi)
Declension of പന്നിക്കുട്ടി | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | പന്നിക്കുട്ടി (pannikkuṭṭi) | പന്നിക്കുട്ടികൾ (pannikkuṭṭikaḷ) |
Vocative | പന്നിക്കുട്ടീ (pannikkuṭṭī) | പന്നിക്കുട്ടികളേ (pannikkuṭṭikaḷē) |
Accusative | പന്നിക്കുട്ടിയെ (pannikkuṭṭiye) | പന്നിക്കുട്ടികളെ (pannikkuṭṭikaḷe) |
Dative | പന്നിക്കുട്ടിയ്ക്ക് (pannikkuṭṭiykkŭ) | പന്നിക്കുട്ടികൾക്ക് (pannikkuṭṭikaḷkkŭ) |
Genitive | പന്നിക്കുട്ടിയുടെ (pannikkuṭṭiyuṭe) | പന്നിക്കുട്ടികളുടെ (pannikkuṭṭikaḷuṭe) |
Locative | പന്നിക്കുട്ടിയിൽ (pannikkuṭṭiyil) | പന്നിക്കുട്ടികളിൽ (pannikkuṭṭikaḷil) |
Sociative | പന്നിക്കുട്ടിയോട് (pannikkuṭṭiyōṭŭ) | പന്നിക്കുട്ടികളോട് (pannikkuṭṭikaḷōṭŭ) |
Instrumental | പന്നിക്കുട്ടിയാൽ (pannikkuṭṭiyāl) | പന്നിക്കുട്ടികളാൽ (pannikkuṭṭikaḷāl) |