อุปราช

Hello, you have come here looking for the meaning of the word อุปราช. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word อุปราช, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say อุปราช in singular and plural. Everything you need to know about the word อุปราช you have here. The definition of the word อุปราช will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofอุปราช, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Pali

Alternative forms

Noun

อุปราช m

  1. Thai script form of uparāja (deputy king)

Declension

Thai

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Pali uparāja (literally viceroy), ultimately from Sanskrit उपराज (uparāja, idem).[1] Equivalent to Thai อุป (ùp-bpà-) +‎ ราช (râat). Cognate with Old Khmer ūpparāja; Modern Khmer ឧបរាជ (ʼupaʼraac); Burmese ဥပရာဇာ (u.pa.raja); Lao ອຸບປະຫຣາດ (ʼup pa rāt), ອຸປະລາດ (ʼu pa lāt).

Pronunciation

Orthographicอุปราช
ɒ u p r ā d͡ʑ
Phonemic
อุบ-ปะ-หฺราด
ɒ u ɓ – p a – h ̥ r ā ɗ
อุ-ปะ-หฺราด
ɒ u – p a – h ̥ r ā ɗ
RomanizationPaiboonùp-bpà-ràatù-bpà-ràat
Royal Instituteup-pa-ratu-pa-rat
(standard) IPA(key)/ʔup̚˨˩.pa˨˩.raːt̚˨˩/(R)/ʔu˨˩.pa˨˩.raːt̚˨˩/(R)

Noun

อุปราช (ùp-bpà-ràat) (classifier คน or พระองค์ or องค์)

  1. (historical) A high royal title given to the person second in rank to the monarch, often one who is to succeed to the throne.[1][2]
  2. (historical, Cambodia) A high Khmer royal title, often given to the heir apparent of Cambodia, usually inferior in authority to อุปโยราช (ùp-bpà-yoo-râat).[3]
  3. (historical) A noble title given to a high-ranking civil servant.[1]
  4. viceroy: person appointed to rule a country or province as the deputy of the sovereign.[4]

References

  1. 1.0 1.1 1.2 ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 81:อุปราช (ป., ส. อุปราช = ผู้เป็นรองพระราชา) น. ๑) เชื้อพระวงศ์ที่มีตำแหน่งรองจากพระมหากษัตริย์ บางครั้งเรียกว่า ฝ่ายหน้า หรือ วังหน้า...๒) ตำแหน่งข้าราชการชั้นสูงฝ่ายพลเรือน เช่น เจ้าพญามหาอุปราช...
  2. ^ ราชบัณฑิตยสถาน (2011) “พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔”, in orst.go.th (in Thai):มหาอุปราช (มะหาอุปะหฺราด, -อุบปะหฺราด) น. ตำแหน่งรัชทายาทที่จะสืบราชสมบัติของพระมหากษัตริย์ เรียกว่า พระมหาอุปราช หรือเรียกกันอย่างสามัญว่า วังหน้า
  3. ^ กรมศิลปากร (2006) ประชุมพงศาวดาร ฉบับกาญจนาภิเษก เล่ม ๑๒ (in Thai), กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, →ISBN, page 886:ตำแหน่งสมเด็จพระมหาอุปโยราช บางครั้งเรียกว่า พระมหาอุปยูรราช หรือพระมหาอุภโยราช เป็นตำแหน่งวังหลังกรุงกัมพูชา แต่มักมีอำนาจมากกว่าตำแหน่งสมเด็จพระมหาอุปราช บางครั้งเมื่อพระทรงราชย์สละราชสมบัติแล้ว พระองค์จะดำรงตำแหน่งเป็นพระมหาอุปโยราช ตำแหน่งสมเด็จพระมหาอุปราช เป็นตำแหน่งวังหน้ากรุงกัมพูชา
  4. ^ ราชบัณฑิตยสถาน (2011) “พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔”, in orst.go.th (in Thai):อุปราช (อุปะหฺราด, อุบปะหฺราด) น. ผู้สำเร็จราชการต่างพระองค์ประจำภาคหนึ่ง ๆ ในอาณาจักร.