ἀλείφω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀλείφω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀλείφω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀλείφω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀλείφω you have here. The definition of the word ἀλείφω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀλείφω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: αλείφω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *h₂leybʰ-. Cognate with Latin libo.

Pronunciation

 

Verb

ἀλείφω • (aleíphō)

  1. (active voice, transitive) to anoint someone else (smear the skin with oil after bathing)
  2. (middle voice, intransitive, reflexive) to anoint oneself

Usage notes

Often appears with the adverb λίπα (lípa, “richly”) and with ἐλαίῳ (elaíōi, “with oil”, instrumental dative).

Inflection

   Present: ἀλείφω, ἀλείφομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀλείφω ἀλείφεις ἀλείφει ἀλείφετον ἀλείφετον ἀλείφομεν ἀλείφετε ἀλείφουσῐ(ν)
subjunctive ἀλείφω ἀλείφῃς ἀλείφῃ ἀλείφητον ἀλείφητον ἀλείφωμεν ἀλείφητε ἀλείφωσῐ(ν)
optative ἀλείφοιμῐ ἀλείφοις ἀλείφοι ἀλείφοιτον ἀλειφοίτην ἀλείφοιμεν ἀλείφοιτε ἀλείφοιεν
imperative   ἄλειφε ἀλειφέτω ἀλείφετον ἀλειφέτων   ἀλείφετε ἀλειφόντων
middle/
passive 		indicative ἀλείφομαι ἀλείφῃ,
ἀλείφει 		ἀλείφεται ἀλείφεσθον ἀλείφεσθον ἀλειφόμεθᾰ ἀλείφεσθε ἀλείφονται
subjunctive ἀλείφωμαι ἀλείφῃ ἀλείφηται ἀλείφησθον ἀλείφησθον ἀλειφώμεθᾰ ἀλείφησθε ἀλείφωνται
optative ἀλειφοίμην ἀλείφοιο ἀλείφοιτο ἀλείφοισθον ἀλειφοίσθην ἀλειφοίμεθᾰ ἀλείφοισθε ἀλείφοιντο
imperative   ἀλείφου ἀλειφέσθω ἀλείφεσθον ἀλειφέσθων   ἀλείφεσθε ἀλειφέσθων
active middle/passive
infinitive ἀλείφειν ἀλείφεσθαι
participle m ἀλείφων ἀλειφόμενος
f ἀλείφουσᾰ ἀλειφομένη
n ἀλεῖφον ἀλειφόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤλειφον, ἠλειφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλειφον ἤλειφες ἤλειφε(ν) ἠλείφετον ἠλειφέτην ἠλείφομεν ἠλείφετε ἤλειφον
middle/
passive 		indicative ἠλειφόμην ἠλείφου ἠλείφετο ἠλείφεσθον ἠλειφέσθην ἠλειφόμεθᾰ ἠλείφεσθε ἠλείφοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀλείψω, ἀλείψομαι, ἀλειφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀλείψω ἀλείψεις ἀλείψει ἀλείψετον ἀλείψετον ἀλείψομεν ἀλείψετε ἀλείψουσῐ(ν)
optative ἀλείψοιμῐ ἀλείψοις ἀλείψοι ἀλείψοιτον ἀλειψοίτην ἀλείψοιμεν ἀλείψοιτε ἀλείψοιεν
middle indicative ἀλείψομαι ἀλείψῃ,
ἀλείψει 		ἀλείψεται ἀλείψεσθον ἀλείψεσθον ἀλειψόμεθᾰ ἀλείψεσθε ἀλείψονται
optative ἀλειψοίμην ἀλείψοιο ἀλείψοιτο ἀλείψοισθον ἀλειψοίσθην ἀλειψοίμεθᾰ ἀλείψοισθε ἀλείψοιντο
passive indicative ἀλειφθήσομαι ἀλειφθήσῃ ἀλειφθήσεται ἀλειφθήσεσθον ἀλειφθήσεσθον ἀλειφθησόμεθᾰ ἀλειφθήσεσθε ἀλειφθήσονται
optative ἀλειφθησοίμην ἀλειφθήσοιο ἀλειφθήσοιτο ἀλειφθήσοισθον ἀλειφθησοίσθην ἀλειφθησοίμεθᾰ ἀλειφθήσοισθε ἀλειφθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀλείψειν ἀλείψεσθαι ἀλειφθήσεσθαι
participle m ἀλείψων ἀλειψόμενος ἀλειφθησόμενος
f ἀλείψουσᾰ ἀλειψομένη ἀλειφθησομένη
n ἀλεῖψον ἀλειψόμενον ἀλειφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤλειψᾰ, ἠλειψᾰ́μην, ἠλείφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλειψᾰ ἤλειψᾰς ἤλειψε(ν) ἠλείψᾰτον ἠλειψᾰ́την ἠλείψᾰμεν ἠλείψᾰτε ἤλειψᾰν
subjunctive ἀλείψω ἀλείψῃς ἀλείψῃ ἀλείψητον ἀλείψητον ἀλείψωμεν ἀλείψητε ἀλείψωσῐ(ν)
optative ἀλείψαιμῐ ἀλείψειᾰς,
ἀλείψαις 		ἀλείψειε(ν),
ἀλείψαι 		ἀλείψαιτον ἀλειψαίτην ἀλείψαιμεν ἀλείψαιτε ἀλείψειᾰν,
ἀλείψαιεν
imperative   ἄλειψον ἀλειψᾰ́τω ἀλείψᾰτον ἀλειψᾰ́των   ἀλείψᾰτε ἀλειψᾰ́ντων
middle indicative ἠλειψᾰ́μην ἠλείψω ἠλείψᾰτο ἠλείψᾰσθον ἠλειψᾰ́σθην ἠλειψᾰ́μεθᾰ ἠλείψᾰσθε ἠλείψᾰντο
subjunctive ἀλείψωμαι ἀλείψῃ ἀλείψηται ἀλείψησθον ἀλείψησθον ἀλειψώμεθᾰ ἀλείψησθε ἀλείψωνται
optative ἀλειψαίμην ἀλείψαιο ἀλείψαιτο ἀλείψαισθον ἀλειψαίσθην ἀλειψαίμεθᾰ ἀλείψαισθε ἀλείψαιντο
imperative   ἄλειψαι ἀλειψᾰ́σθω ἀλείψᾰσθον ἀλειψᾰ́σθων   ἀλείψᾰσθε ἀλειψᾰ́σθων
passive indicative ἠλείφθην ἠλείφθης ἠλείφθη ἠλείφθητον ἠλειφθήτην ἠλείφθημεν ἠλείφθητε ἠλείφθησᾰν
subjunctive ἀλειφθῶ ἀλειφθῇς ἀλειφθῇ ἀλειφθῆτον ἀλειφθῆτον ἀλειφθῶμεν ἀλειφθῆτε ἀλειφθῶσῐ(ν)
optative ἀλειφθείην ἀλειφθείης ἀλειφθείη ἀλειφθεῖτον,
ἀλειφθείητον 		ἀλειφθείτην,
ἀλειφθειήτην 		ἀλειφθεῖμεν,
ἀλειφθείημεν 		ἀλειφθεῖτε,
ἀλειφθείητε 		ἀλειφθεῖεν,
ἀλειφθείησᾰν
imperative   ἀλείφθητῐ ἀλειφθήτω ἀλείφθητον ἀλειφθήτων   ἀλείφθητε ἀλειφθέντων
active middle passive
infinitive ἀλεῖψαι ἀλείψᾰσθαι ἀλειφθῆναι
participle m ἀλείψᾱς ἀλειψᾰ́μενος ἀλειφθείς
f ἀλείψᾱσᾰ ἀλειψᾰμένη ἀλειφθεῖσᾰ
n ἀλεῖψᾰν ἀλειψᾰ́μενον ἀλειφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀλήλιφᾰ, ἀλήλιμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀλήλιφᾰ ἀλήλιφᾰς ἀλήλιφε(ν) ἀληλίφᾰτον ἀληλίφᾰτον ἀληλίφᾰμεν ἀληλίφᾰτε ἀληλίφᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀληλίφω ἀληλίφῃς ἀληλίφῃ ἀληλίφητον ἀληλίφητον ἀληλίφωμεν ἀληλίφητε ἀληλίφωσῐ(ν)
optative ἀληλίφοιμῐ,
ἀληλιφοίην 		ἀληλίφοις,
ἀληλιφοίης 		ἀληλίφοι,
ἀληλιφοίη 		ἀληλίφοιτον ἀληλιφοίτην ἀληλίφοιμεν ἀληλίφοιτε ἀληλίφοιεν
imperative   ἀλήλιφε ἀληλιφέτω ἀληλίφετον ἀληλιφέτων   ἀληλίφετε ἀληλιφόντων
middle/
passive 		indicative ἀλήλιμμαι ἀλήλιψαι ἀλήλιπται ἀλήλιφθον ἀλήλιφθον ἀληλίμμεθᾰ ἀλήλιφθε ἀληλίφᾰται
subjunctive ἀληλιμμένος ὦ ἀληλιμμένος ᾖς ἀληλιμμένος ᾖ ἀληλιμμένω ἦτον ἀληλιμμένω ἦτον ἀληλιμμένοι ὦμεν ἀληλιμμένοι ἦτε ἀληλιμμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀληλιμμένος εἴην ἀληλιμμένος εἴης ἀληλιμμένος εἴη ἀληλιμμένω εἴητον/εἶτον ἀληλιμμένω εἰήτην/εἴτην ἀληλιμμένοι εἴημεν/εἶμεν ἀληλιμμένοι εἴητε/εἶτε ἀληλιμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἀλήλιψο ἀληλίφθω ἀλήλιφθον ἀληλίφθων   ἀλήλιφθε ἀληλίφθων
active middle/passive
infinitive ἀληλιφέναι ἀληλῖφθαι
participle m ἀληλιφώς ἀληλιμμένος
f ἀληλιφυῖᾰ ἀληλιμμένη
n ἀληλιφός ἀληλιμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

Derived terms

Descendants

  • Greek: αλείφω (aleífo)

References

Wikious
Boobota
Sagapedia