ἀμελούμενος • (ameloúmenos) m (feminine ἀμελουμένη, neuter ἀμελούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀ̆μελούμενος ameloúmenos |
ἀ̆μελουμένη amelouménē |
ἀ̆μελούμενον ameloúmenon |
ἀ̆μελουμένω amelouménō |
ἀ̆μελουμένᾱ amelouménā |
ἀ̆μελουμένω amelouménō |
ἀ̆μελούμενοι ameloúmenoi |
ἀ̆μελούμεναι ameloúmenai |
ἀ̆μελούμενᾰ ameloúmena | |||||
Genitive | ἀ̆μελουμένου amelouménou |
ἀ̆μελουμένης amelouménēs |
ἀ̆μελουμένου amelouménou |
ἀ̆μελουμένοιν amelouménoin |
ἀ̆μελουμέναιν amelouménain |
ἀ̆μελουμένοιν amelouménoin |
ἀ̆μελουμένων amelouménōn |
ἀ̆μελουμένων amelouménōn |
ἀ̆μελουμένων amelouménōn | |||||
Dative | ἀ̆μελουμένῳ amelouménōi |
ἀ̆μελουμένῃ amelouménēi |
ἀ̆μελουμένῳ amelouménōi |
ἀ̆μελουμένοιν amelouménoin |
ἀ̆μελουμέναιν amelouménain |
ἀ̆μελουμένοιν amelouménoin |
ἀ̆μελουμένοις amelouménois |
ἀ̆μελουμέναις amelouménais |
ἀ̆μελουμένοις amelouménois | |||||
Accusative | ἀ̆μελούμενον ameloúmenon |
ἀ̆μελουμένην amelouménēn |
ἀ̆μελούμενον ameloúmenon |
ἀ̆μελουμένω amelouménō |
ἀ̆μελουμένᾱ amelouménā |
ἀ̆μελουμένω amelouménō |
ἀ̆μελουμένους amelouménous |
ἀ̆μελουμένᾱς amelouménās |
ἀ̆μελούμενᾰ ameloúmena | |||||
Vocative | ἀ̆μελούμενε ameloúmene |
ἀ̆μελουμένη amelouménē |
ἀ̆μελούμενον ameloúmenon |
ἀ̆μελουμένω amelouménō |
ἀ̆μελουμένᾱ amelouménā |
ἀ̆μελουμένω amelouménō |
ἀ̆μελούμενοι ameloúmenoi |
ἀ̆μελούμεναι ameloúmenai |
ἀ̆μελούμενᾰ ameloúmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀ̆μελουμένως amelouménōs |
ἀ̆μελουμενώτερος ameloumenṓteros |
ἀ̆μελουμενώτᾰτος ameloumenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
{{rfdef}}
.