From ἀ- (a-) + μένος (ménos) + -ηνός (-ēnós).
ἀμενηνός • (amenēnós) m or f (neuter ἀμενηνόν); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ᾰ̓μενηνός ămenēnós |
ᾰ̓μενηνόν ămenēnón |
ᾰ̓μενηνώ ămenēnṓ |
ᾰ̓μενηνώ ămenēnṓ |
ᾰ̓μενηνοί ămenēnoí |
ᾰ̓μενηνᾰ́ ămenēnắ | ||||||||
Genitive | ᾰ̓μενηνοῦ ămenēnoû |
ᾰ̓μενηνοῦ ămenēnoû |
ᾰ̓μενηνοῖν ămenēnoîn |
ᾰ̓μενηνοῖν ămenēnoîn |
ᾰ̓μενηνῶν ămenēnôn |
ᾰ̓μενηνῶν ămenēnôn | ||||||||
Dative | ᾰ̓μενηνῷ ămenēnôi |
ᾰ̓μενηνῷ ămenēnôi |
ᾰ̓μενηνοῖν ămenēnoîn |
ᾰ̓μενηνοῖν ămenēnoîn |
ᾰ̓μενηνοῖς ămenēnoîs |
ᾰ̓μενηνοῖς ămenēnoîs | ||||||||
Accusative | ᾰ̓μενηνόν ămenēnón |
ᾰ̓μενηνόν ămenēnón |
ᾰ̓μενηνώ ămenēnṓ |
ᾰ̓μενηνώ ămenēnṓ |
ᾰ̓μενηνούς ămenēnoús |
ᾰ̓μενηνᾰ́ ămenēnắ | ||||||||
Vocative | ᾰ̓μενηνέ ămenēné |
ᾰ̓μενηνόν ămenēnón |
ᾰ̓μενηνώ ămenēnṓ |
ᾰ̓μενηνώ ămenēnṓ |
ᾰ̓μενηνοί ămenēnoí |
ᾰ̓μενηνᾰ́ ămenēnắ | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓μενηνῶς ămenēnôs |
ᾰ̓μενηνότερος ămenēnóteros |
ᾰ̓μενηνότᾰτος ămenēnótătos | ||||||||||||
Notes: |
|