ἀνατείνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀνατείνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀνατείνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀνατείνω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀνατείνω you have here. The definition of the word ἀνατείνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀνατείνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ανατείνω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-) +‎ τείνω (teínō).

Pronunciation

 

Verb

ἀνᾰτείνω • (anateínō)

  1. to stretch up, hold up, lift up
  2. to stretch forth
  3. to lift up, exalt
  4. to stretch out, extend

Conjugation

   Present: ᾰ̓νᾰτείνω, ᾰ̓νᾰτείνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰτείνω ᾰ̓νᾰτείνεις ᾰ̓νᾰτείνει ᾰ̓νᾰτείνετον ᾰ̓νᾰτείνετον ᾰ̓νᾰτείνομεν ᾰ̓νᾰτείνετε ᾰ̓νᾰτείνουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νᾰτείνω ᾰ̓νᾰτείνῃς ᾰ̓νᾰτείνῃ ᾰ̓νᾰτείνητον ᾰ̓νᾰτείνητον ᾰ̓νᾰτείνωμεν ᾰ̓νᾰτείνητε ᾰ̓νᾰτείνωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰτείνοιμῐ ᾰ̓νᾰτείνοις ᾰ̓νᾰτείνοι ᾰ̓νᾰτείνοιτον ᾰ̓νᾰτεινοίτην ᾰ̓νᾰτείνοιμεν ᾰ̓νᾰτείνοιτε ᾰ̓νᾰτείνοιεν
imperative   ᾰ̓νᾰ́τεινε ᾰ̓νᾰτεινέτω ᾰ̓νᾰτείνετον ᾰ̓νᾰτεινέτων   ᾰ̓νᾰτείνετε ᾰ̓νᾰτεινόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νᾰτείνομαι ᾰ̓νᾰτείνῃ,
ᾰ̓νᾰτείνει 		ᾰ̓νᾰτείνεται ᾰ̓νᾰτείνεσθον ᾰ̓νᾰτείνεσθον ᾰ̓νᾰτεινόμεθᾰ ᾰ̓νᾰτείνεσθε ᾰ̓νᾰτείνονται
subjunctive ᾰ̓νᾰτείνωμαι ᾰ̓νᾰτείνῃ ᾰ̓νᾰτείνηται ᾰ̓νᾰτείνησθον ᾰ̓νᾰτείνησθον ᾰ̓νᾰτεινώμεθᾰ ᾰ̓νᾰτείνησθε ᾰ̓νᾰτείνωνται
optative ᾰ̓νᾰτεινοίμην ᾰ̓νᾰτείνοιο ᾰ̓νᾰτείνοιτο ᾰ̓νᾰτείνοισθον ᾰ̓νᾰτεινοίσθην ᾰ̓νᾰτεινοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰτείνοισθε ᾰ̓νᾰτείνοιντο
imperative   ᾰ̓νᾰτείνου ᾰ̓νᾰτεινέσθω ᾰ̓νᾰτείνεσθον ᾰ̓νᾰτεινέσθων   ᾰ̓νᾰτείνεσθε ᾰ̓νᾰτεινέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νᾰτείνειν ᾰ̓νᾰτείνεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰτείνων ᾰ̓νᾰτεινόμενος
f ᾰ̓νᾰτείνουσᾰ ᾰ̓νᾰτεινομένη
n ᾰ̓νᾰτεῖνον ᾰ̓νᾰτεινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾰ̓νέτεινον, ᾰ̓νετεινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νέτεινον ᾰ̓νέτεινες ᾰ̓νέτεινε(ν) ᾰ̓νετείνετον ᾰ̓νετεινέτην ᾰ̓νετείνομεν ᾰ̓νετείνετε ᾰ̓νέτεινον
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νετεινόμην ᾰ̓νετείνου ᾰ̓νετείνετο ᾰ̓νετείνεσθον ᾰ̓νετεινέσθην ᾰ̓νετεινόμεθᾰ ᾰ̓νετείνεσθε ᾰ̓νετείνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓νᾰτενέω, ᾰ̓νᾰτενέομαι, ᾰ̓νᾰτᾰθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰτενέω ᾰ̓νᾰτενέεις ᾰ̓νᾰτενέει ᾰ̓νᾰτενέετον ᾰ̓νᾰτενέετον ᾰ̓νᾰτενέομεν ᾰ̓νᾰτενέετε ᾰ̓νᾰτενέουσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰτενέοιμῐ ᾰ̓νᾰτενέοις ᾰ̓νᾰτενέοι ᾰ̓νᾰτενέοιτον ᾰ̓νᾰτενεοίτην ᾰ̓νᾰτενέοιμεν ᾰ̓νᾰτενέοιτε ᾰ̓νᾰτενέοιεν
middle indicative ᾰ̓νᾰτενέομαι ᾰ̓νᾰτενέῃ,
ᾰ̓νᾰτενέει 		ᾰ̓νᾰτενέεται ᾰ̓νᾰτενέεσθον ᾰ̓νᾰτενέεσθον ᾰ̓νᾰτενεόμεθᾰ ᾰ̓νᾰτενέεσθε ᾰ̓νᾰτενέονται
optative ᾰ̓νᾰτενεοίμην ᾰ̓νᾰτενέοιο ᾰ̓νᾰτενέοιτο ᾰ̓νᾰτενέοισθον ᾰ̓νᾰτενεοίσθην ᾰ̓νᾰτενεοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰτενέοισθε ᾰ̓νᾰτενέοιντο
passive indicative ᾰ̓νᾰτᾰθήσομαι ᾰ̓νᾰτᾰθήσῃ ᾰ̓νᾰτᾰθήσεται ᾰ̓νᾰτᾰθήσεσθον ᾰ̓νᾰτᾰθήσεσθον ᾰ̓νᾰτᾰθησόμεθᾰ ᾰ̓νᾰτᾰθήσεσθε ᾰ̓νᾰτᾰθήσονται
optative ᾰ̓νᾰτᾰθησοίμην ᾰ̓νᾰτᾰθήσοιο ᾰ̓νᾰτᾰθήσοιτο ᾰ̓νᾰτᾰθήσοισθον ᾰ̓νᾰτᾰθησοίσθην ᾰ̓νᾰτᾰθησοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰτᾰθήσοισθε ᾰ̓νᾰτᾰθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾰτενέειν ᾰ̓νᾰτενέεσθαι ᾰ̓νᾰτᾰθήσεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰτενέων ᾰ̓νᾰτενεόμενος ᾰ̓νᾰτᾰθησόμενος
f ᾰ̓νᾰτενέουσᾰ ᾰ̓νᾰτενεομένη ᾰ̓νᾰτᾰθησομένη
n ᾰ̓νᾰτενέον ᾰ̓νᾰτενεόμενον ᾰ̓νᾰτᾰθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓νᾰτενῶ, ᾰ̓νᾰτενοῦμαι, ᾰ̓νᾰτᾰθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰτενῶ ᾰ̓νᾰτενεῖς ᾰ̓νᾰτενεῖ ᾰ̓νᾰτενεῖτον ᾰ̓νᾰτενεῖτον ᾰ̓νᾰτενοῦμεν ᾰ̓νᾰτενεῖτε ᾰ̓νᾰτενοῦσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰτενοίην,
ᾰ̓νᾰτενοῖμῐ 		ᾰ̓νᾰτενοίης,
ᾰ̓νᾰτενοῖς 		ᾰ̓νᾰτενοίη,
ᾰ̓νᾰτενοῖ 		ᾰ̓νᾰτενοῖτον,
ᾰ̓νᾰτενοίητον 		ᾰ̓νᾰτενοίτην,
ᾰ̓νᾰτενοιήτην 		ᾰ̓νᾰτενοῖμεν,
ᾰ̓νᾰτενοίημεν 		ᾰ̓νᾰτενοῖτε,
ᾰ̓νᾰτενοίητε 		ᾰ̓νᾰτενοῖεν,
ᾰ̓νᾰτενοίησᾰν
middle indicative ᾰ̓νᾰτενοῦμαι ᾰ̓νᾰτενῇ ᾰ̓νᾰτενεῖται ᾰ̓νᾰτενεῖσθον ᾰ̓νᾰτενεῖσθον ᾰ̓νᾰτενούμεθᾰ ᾰ̓νᾰτενεῖσθε ᾰ̓νᾰτενοῦνται
optative ᾰ̓νᾰτενοίμην ᾰ̓νᾰτενοῖο ᾰ̓νᾰτενοῖτο ᾰ̓νᾰτενοῖσθον ᾰ̓νᾰτενοίσθην ᾰ̓νᾰτενοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰτενοῖσθε ᾰ̓νᾰτενοῖντο
passive indicative ᾰ̓νᾰτᾰθήσομαι ᾰ̓νᾰτᾰθήσῃ ᾰ̓νᾰτᾰθήσεται ᾰ̓νᾰτᾰθήσεσθον ᾰ̓νᾰτᾰθήσεσθον ᾰ̓νᾰτᾰθησόμεθᾰ ᾰ̓νᾰτᾰθήσεσθε ᾰ̓νᾰτᾰθήσονται
optative ᾰ̓νᾰτᾰθησοίμην ᾰ̓νᾰτᾰθήσοιο ᾰ̓νᾰτᾰθήσοιτο ᾰ̓νᾰτᾰθήσοισθον ᾰ̓νᾰτᾰθησοίσθην ᾰ̓νᾰτᾰθησοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰτᾰθήσοισθε ᾰ̓νᾰτᾰθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾰτενεῖν ᾰ̓νᾰτενεῖσθαι ᾰ̓νᾰτᾰθήσεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰτενῶν ᾰ̓νᾰτενούμενος ᾰ̓νᾰτᾰθησόμενος
f ᾰ̓νᾰτενοῦσᾰ ᾰ̓νᾰτενουμένη ᾰ̓νᾰτᾰθησομένη
n ᾰ̓νᾰτενοῦν ᾰ̓νᾰτενούμενον ᾰ̓νᾰτᾰθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓νέτεινᾰ, ᾰ̓νετεινᾰ́μην, ᾰ̓νετᾰ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νέτεινᾰ ᾰ̓νέτεινᾰς ᾰ̓νέτεινε(ν) ᾰ̓νετείνᾰτον ᾰ̓νετεινᾰ́την ᾰ̓νετείνᾰμεν ᾰ̓νετείνᾰτε ᾰ̓νέτεινᾰν
subjunctive ᾰ̓νᾰτείνω ᾰ̓νᾰτείνῃς ᾰ̓νᾰτείνῃ ᾰ̓νᾰτείνητον ᾰ̓νᾰτείνητον ᾰ̓νᾰτείνωμεν ᾰ̓νᾰτείνητε ᾰ̓νᾰτείνωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰτείναιμῐ ᾰ̓νᾰτείνειᾰς,
ᾰ̓νᾰτείναις 		ᾰ̓νᾰτείνειε(ν),
ᾰ̓νᾰτείναι 		ᾰ̓νᾰτείναιτον ᾰ̓νᾰτειναίτην ᾰ̓νᾰτείναιμεν ᾰ̓νᾰτείναιτε ᾰ̓νᾰτείνειᾰν,
ᾰ̓νᾰτείναιεν
imperative   ᾰ̓νᾰ́τεινον ᾰ̓νᾰτεινᾰ́τω ᾰ̓νᾰτείνᾰτον ᾰ̓νᾰτεινᾰ́των   ᾰ̓νᾰτείνᾰτε ᾰ̓νᾰτεινᾰ́ντων
middle indicative ᾰ̓νετεινᾰ́μην ᾰ̓νετείνω ᾰ̓νετείνᾰτο ᾰ̓νετείνᾰσθον ᾰ̓νετεινᾰ́σθην ᾰ̓νετεινᾰ́μεθᾰ ᾰ̓νετείνᾰσθε ᾰ̓νετείνᾰντο
subjunctive ᾰ̓νᾰτείνωμαι ᾰ̓νᾰτείνῃ ᾰ̓νᾰτείνηται ᾰ̓νᾰτείνησθον ᾰ̓νᾰτείνησθον ᾰ̓νᾰτεινώμεθᾰ ᾰ̓νᾰτείνησθε ᾰ̓νᾰτείνωνται
optative ᾰ̓νᾰτειναίμην ᾰ̓νᾰτείναιο ᾰ̓νᾰτείναιτο ᾰ̓νᾰτείναισθον ᾰ̓νᾰτειναίσθην ᾰ̓νᾰτειναίμεθᾰ ᾰ̓νᾰτείναισθε ᾰ̓νᾰτείναιντο
imperative   ᾰ̓νᾰ́τειναι ᾰ̓νᾰτεινᾰ́σθω ᾰ̓νᾰτείνᾰσθον ᾰ̓νᾰτεινᾰ́σθων   ᾰ̓νᾰτείνᾰσθε ᾰ̓νᾰτεινᾰ́σθων
passive indicative ᾰ̓νετᾰ́θην ᾰ̓νετᾰ́θης ᾰ̓νετᾰ́θη ᾰ̓νετᾰ́θητον ᾰ̓νετᾰθήτην ᾰ̓νετᾰ́θημεν ᾰ̓νετᾰ́θητε ᾰ̓νετᾰ́θησᾰν
subjunctive ᾰ̓νᾰτᾰθῶ ᾰ̓νᾰτᾰθῇς ᾰ̓νᾰτᾰθῇ ᾰ̓νᾰτᾰθῆτον ᾰ̓νᾰτᾰθῆτον ᾰ̓νᾰτᾰθῶμεν ᾰ̓νᾰτᾰθῆτε ᾰ̓νᾰτᾰθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰτᾰθείην ᾰ̓νᾰτᾰθείης ᾰ̓νᾰτᾰθείη ᾰ̓νᾰτᾰθεῖτον,
ᾰ̓νᾰτᾰθείητον 		ᾰ̓νᾰτᾰθείτην,
ᾰ̓νᾰτᾰθειήτην 		ᾰ̓νᾰτᾰθεῖμεν,
ᾰ̓νᾰτᾰθείημεν 		ᾰ̓νᾰτᾰθεῖτε,
ᾰ̓νᾰτᾰθείητε 		ᾰ̓νᾰτᾰθεῖεν,
ᾰ̓νᾰτᾰθείησᾰν
imperative   ᾰ̓νᾰτᾰ́θητῐ ᾰ̓νᾰτᾰθήτω ᾰ̓νᾰτᾰ́θητον ᾰ̓νᾰτᾰθήτων   ᾰ̓νᾰτᾰ́θητε ᾰ̓νᾰτᾰθέντων
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾰτεῖναι ᾰ̓νᾰτείνᾰσθαι ᾰ̓νᾰτᾰθῆναι
participle m ᾰ̓νᾰτείνᾱς ᾰ̓νᾰτεινᾰ́μενος ᾰ̓νᾰτᾰθείς
f ᾰ̓νᾰτείνᾱσᾰ ᾰ̓νᾰτεινᾰμένη ᾰ̓νᾰτᾰθεῖσᾰ
n ᾰ̓νᾰτεῖνᾰν ᾰ̓νᾰτεινᾰ́μενον ᾰ̓νᾰτᾰθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓νᾰτέτᾰκᾰ, ᾰ̓νᾰτέτᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰτέτᾰκᾰ ᾰ̓νᾰτέτᾰκᾰς ᾰ̓νᾰτέτᾰκε(ν) ᾰ̓νᾰτετᾰ́κᾰτον ᾰ̓νᾰτετᾰ́κᾰτον ᾰ̓νᾰτετᾰ́κᾰμεν ᾰ̓νᾰτετᾰ́κᾰτε ᾰ̓νᾰτετᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νᾰτετᾰ́κω ᾰ̓νᾰτετᾰ́κῃς ᾰ̓νᾰτετᾰ́κῃ ᾰ̓νᾰτετᾰ́κητον ᾰ̓νᾰτετᾰ́κητον ᾰ̓νᾰτετᾰ́κωμεν ᾰ̓νᾰτετᾰ́κητε ᾰ̓νᾰτετᾰ́κωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰτετᾰ́κοιμῐ,
ᾰ̓νᾰτετᾰκοίην 		ᾰ̓νᾰτετᾰ́κοις,
ᾰ̓νᾰτετᾰκοίης 		ᾰ̓νᾰτετᾰ́κοι,
ᾰ̓νᾰτετᾰκοίη 		ᾰ̓νᾰτετᾰ́κοιτον ᾰ̓νᾰτετᾰκοίτην ᾰ̓νᾰτετᾰ́κοιμεν ᾰ̓νᾰτετᾰ́κοιτε ᾰ̓νᾰτετᾰ́κοιεν
imperative   ᾰ̓νᾰτέτᾰκε ᾰ̓νᾰτετᾰκέτω ᾰ̓νᾰτετᾰ́κετον ᾰ̓νᾰτετᾰκέτων   ᾰ̓νᾰτετᾰ́κετε ᾰ̓νᾰτετᾰκόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νᾰτέτᾰμαι ᾰ̓νᾰτέτᾰσαι ᾰ̓νᾰτέτᾰται ᾰ̓νᾰτέτᾰσθον ᾰ̓νᾰτέτᾰσθον ᾰ̓νᾰτετᾰ́μεθᾰ ᾰ̓νᾰτέτᾰσθε ᾰ̓νᾰτέτᾰνται
subjunctive ᾰ̓νᾰτετᾰμένος ὦ ᾰ̓νᾰτετᾰμένος ᾖς ᾰ̓νᾰτετᾰμένος ᾖ ᾰ̓νᾰτετᾰμένω ἦτον ᾰ̓νᾰτετᾰμένω ἦτον ᾰ̓νᾰτετᾰμένοι ὦμεν ᾰ̓νᾰτετᾰμένοι ἦτε ᾰ̓νᾰτετᾰμένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰτετᾰμένος εἴην ᾰ̓νᾰτετᾰμένος εἴης ᾰ̓νᾰτετᾰμένος εἴη ᾰ̓νᾰτετᾰμένω εἴητον/εἶτον ᾰ̓νᾰτετᾰμένω εἰήτην/εἴτην ᾰ̓νᾰτετᾰμένοι εἴημεν/εἶμεν ᾰ̓νᾰτετᾰμένοι εἴητε/εἶτε ᾰ̓νᾰτετᾰμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ᾰ̓νᾰτέτᾰσο ᾰ̓νᾰτετᾰ́σθω ᾰ̓νᾰτέτᾰσθον ᾰ̓νᾰτετᾰ́σθων   ᾰ̓νᾰτέτᾰσθε ᾰ̓νᾰτετᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νᾰτετᾰκέναι ᾰ̓νᾰτετᾰ́σθαι
participle m ᾰ̓νᾰτετᾰκώς ᾰ̓νᾰτετᾰμένος
f ᾰ̓νᾰτετᾰκυῖᾰ ᾰ̓νᾰτετᾰμένη
n ᾰ̓νᾰτετᾰκός ᾰ̓νᾰτετᾰμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ᾰ̓νᾰτετᾰ́κειν, ᾰ̓νᾰτετᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰτετᾰ́κειν,
ᾰ̓νᾰτετᾰ́κη 		ᾰ̓νᾰτετᾰ́κεις,
ᾰ̓νᾰτετᾰ́κης 		ᾰ̓νᾰτετᾰ́κει(ν) ᾰ̓νᾰτετᾰ́κετον ᾰ̓νᾰτετᾰκέτην ᾰ̓νᾰτετᾰ́κεμεν ᾰ̓νᾰτετᾰ́κετε ᾰ̓νᾰτετᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νᾰτετᾰ́μην ᾰ̓νᾰτέτᾰσο ᾰ̓νᾰτέτᾰτο ᾰ̓νᾰτέτᾰσθον ᾰ̓νᾰτετᾰ́σθην ᾰ̓νᾰτετᾰ́μεθᾰ ᾰ̓νᾰτέτᾰσθε ᾰ̓νᾰτέτᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: ανατείνω (anateíno)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia