From ᾰ̓ντῐτῐ́θημῐ (antitíthēmi, “set against”) + -τος (-tos).
ᾰ̓ντῐ́θετος • (antíthetos) m or f (neuter ᾰ̓ντῐ́θετον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ᾰ̓ντῐ́θετος antíthetos |
ᾰ̓ντῐ́θετον antítheton |
ᾰ̓ντῐθέτω antithétō |
ᾰ̓ντῐθέτω antithétō |
ᾰ̓ντῐ́θετοι antíthetoi |
ᾰ̓ντῐ́θετᾰ antítheta | ||||||||
Genitive | ᾰ̓ντῐθέτου antithétou |
ᾰ̓ντῐθέτου antithétou |
ᾰ̓ντῐθέτοιν antithétoin |
ᾰ̓ντῐθέτοιν antithétoin |
ᾰ̓ντῐθέτων antithétōn |
ᾰ̓ντῐθέτων antithétōn | ||||||||
Dative | ᾰ̓ντῐθέτῳ antithétōi |
ᾰ̓ντῐθέτῳ antithétōi |
ᾰ̓ντῐθέτοιν antithétoin |
ᾰ̓ντῐθέτοιν antithétoin |
ᾰ̓ντῐθέτοις antithétois |
ᾰ̓ντῐθέτοις antithétois | ||||||||
Accusative | ᾰ̓ντῐ́θετον antítheton |
ᾰ̓ντῐ́θετον antítheton |
ᾰ̓ντῐθέτω antithétō |
ᾰ̓ντῐθέτω antithétō |
ᾰ̓ντῐθέτους antithétous |
ᾰ̓ντῐ́θετᾰ antítheta | ||||||||
Vocative | ᾰ̓ντῐ́θετε antíthete |
ᾰ̓ντῐ́θετον antítheton |
ᾰ̓ντῐθέτω antithétō |
ᾰ̓ντῐθέτω antithétō |
ᾰ̓ντῐ́θετοι antíthetoi |
ᾰ̓ντῐ́θετᾰ antítheta | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓ντῐθέτως antithétōs |
ᾰ̓ντῐθετώτερος antithetṓteros |
ᾰ̓ντῐθετώτᾰτος antithetṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|