ἀντιδίδωμι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀντιδίδωμι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀντιδίδωμι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀντιδίδωμι in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀντιδίδωμι you have here. The definition of the word ἀντιδίδωμι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀντιδίδωμι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-) +‎ δίδωμι (dídōmi).

Pronunciation

 

Verb

ἀντῐδίδωμῐ • (antidídōmi)

  1. to give in return, repay
  2. to give for or instead of
  3. to offer to change fortunes with

Inflection

   Present: ἀντῐδῐ́δωμῐ, ἀντῐδῐ́δομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐδῐ́δωμῐ ἀντῐδῐ́δως ἀντῐδῐ́δωσῐ(ν) ἀντῐδῐ́δοτον ἀντῐδῐ́δοτον ἀντῐδῐ́δομεν ἀντῐδῐ́δοτε ἀντῐδῐδόᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀντῐδῐδῶ ἀντῐδῐδῷς ἀντῐδῐδῷ ἀντῐδῐδῶτον ἀντῐδῐδῶτον ἀντῐδῐδῶμεν ἀντῐδῐδῶτε ἀντῐδῐδῶσῐ(ν)
optative ἀντῐδῐδοίην ἀντῐδῐδοίης ἀντῐδῐδοίη ἀντῐδῐδοῖτον,
ἀντῐδῐδοίητον 		ἀντῐδῐδοίτην,
ἀντῐδῐδοιήτην 		ἀντῐδῐδοῖμεν,
ἀντῐδῐδοίημεν 		ἀντῐδῐδοῖτε,
ἀντῐδῐδοίητε 		ἀντῐδῐδοῖεν,
ἀντῐδῐδοίησᾰν
imperative   ἀντῐδῐ́δου ἀντῐδῐδότω ἀντῐδῐ́δοτον ἀντῐδῐδότων   ἀντῐδῐ́δοτε ἀντῐδῐδόντων
middle/
passive 		indicative ἀντῐδῐ́δομαι ἀντῐδῐ́δοσαι ἀντῐδῐ́δοται ἀντῐδῐ́δοσθον ἀντῐδῐ́δοσθον ἀντῐδῐδόμεθᾰ ἀντῐδῐ́δοσθε ἀντῐδῐ́δονται
subjunctive ἀντῐδῐδῶμαι ἀντῐδῐδῷ ἀντῐδῐδῶται ἀντῐδῐδῶσθον ἀντῐδῐδῶσθον ἀντῐδῐδώμεθᾰ ἀντῐδῐδῶσθε ἀντῐδῐδῶνται
optative ἀντῐδῐδοίμην ἀντῐδῐδοῖο ἀντῐδῐδοῖτο ἀντῐδῐδοῖσθον ἀντῐδῐδοίσθην ἀντῐδῐδοίμεθᾰ ἀντῐδῐδοῖσθε ἀντῐδῐδοῖντο
imperative   ἀντῐδῐ́δοσο ἀντῐδῐδόσθω ἀντῐδῐ́δοσθον ἀντῐδῐδόσθων   ἀντῐδῐ́δοσθε ἀντῐδῐδόσθων
active middle/passive
infinitive ἀντῐδῐδόναι ἀντῐδῐ́δοσθαι
participle m ἀντῐδῐδούς ἀντῐδῐδόμενος
f ἀντῐδῐδοῦσᾰ ἀντῐδῐδομένη
n ἀντῐδῐδόν ἀντῐδῐδόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀντεδῐ́δουν, ἀντεδῐδόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεδῐ́δουν ἀντεδῐ́δους ἀντεδῐ́δου ἀντεδῐ́δοτον ἀντεδῐδότην ἀντεδῐ́δομεν ἀντεδῐ́δοτε ἀντεδῐ́δοσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀντεδῐδόμην ἀντεδῐ́δοσο ἀντεδῐ́δοτο ἀντεδῐ́δοσθον ἀντεδῐδόσθην ἀντεδῐδόμεθᾰ ἀντεδῐ́δοσθε ἀντεδῐ́δοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀντῐδῐ́δουν, ἀντῐδῐδόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐδῐ́δουν ἀντῐδῐ́δους ἀντῐδῐ́δου ἀντῐδῐ́δοτον ἀντῐδῐδότην ἀντῐδῐ́δομεν ἀντῐδῐ́δοτε ἀντῐδῐ́δοσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀντῐδῐδόμην ἀντῐδῐ́δοσο ἀντῐδῐ́δοτο ἀντῐδῐ́δοσθον ἀντῐδῐδόσθην ἀντῐδῐδόμε(σ)θᾰ ἀντῐδῐ́δοσθε ἀντῐδῐ́δοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀντῐδώσω, ἀντῐδώσομαι, ἀντῐδοθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐδώσω ἀντῐδώσεις ἀντῐδώσει ἀντῐδώσετον ἀντῐδώσετον ἀντῐδώσομεν ἀντῐδώσετε ἀντῐδώσουσῐ(ν)
optative ἀντῐδώσοιμῐ ἀντῐδώσοις ἀντῐδώσοι ἀντῐδώσοιτον ἀντῐδωσοίτην ἀντῐδώσοιμεν ἀντῐδώσοιτε ἀντῐδώσοιεν
middle indicative ἀντῐδώσομαι ἀντῐδώσῃ,
ἀντῐδώσει 		ἀντῐδώσεται ἀντῐδώσεσθον ἀντῐδώσεσθον ἀντῐδωσόμεθᾰ ἀντῐδώσεσθε ἀντῐδώσονται
optative ἀντῐδωσοίμην ἀντῐδώσοιο ἀντῐδώσοιτο ἀντῐδώσοισθον ἀντῐδωσοίσθην ἀντῐδωσοίμεθᾰ ἀντῐδώσοισθε ἀντῐδώσοιντο
passive indicative ἀντῐδοθήσομαι ἀντῐδοθήσῃ ἀντῐδοθήσεται ἀντῐδοθήσεσθον ἀντῐδοθήσεσθον ἀντῐδοθησόμεθᾰ ἀντῐδοθήσεσθε ἀντῐδοθήσονται
optative ἀντῐδοθησοίμην ἀντῐδοθήσοιο ἀντῐδοθήσοιτο ἀντῐδοθήσοισθον ἀντῐδοθησοίσθην ἀντῐδοθησοίμεθᾰ ἀντῐδοθήσοισθε ἀντῐδοθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀντῐδώσειν ἀντῐδώσεσθαι ἀντῐδοθήσεσθαι
participle m ἀντῐδώσων ἀντῐδωσόμενος ἀντῐδοθησόμενος
f ἀντῐδώσουσᾰ ἀντῐδωσομένη ἀντῐδοθησομένη
n ἀντῐδῶσον ἀντῐδωσόμενον ἀντῐδοθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀντέδοτον, ἀντεδόμην, ἀντεδόθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative       ἀντέδοτον ἀντεδότην ἀντέδομεν ἀντέδοτε ἀντέδοσᾰν
subjunctive ἀντῐδῶ ἀντῐδῷς ἀντῐδῷ ἀντῐδῶτον ἀντῐδῶτον ἀντῐδῶμεν ἀντῐδῶτε ἀντῐδῶσῐ(ν)
optative ἀντῐδοίην ἀντῐδοίης ἀντῐδοίη ἀντῐδοῖτον,
ἀντῐδοίητον 		ἀντῐδοίτην,
ἀντῐδοιήτην 		ἀντῐδοῖμεν,
ἀντῐδοίημεν 		ἀντῐδοῖτε,
ἀντῐδοίητε 		ἀντῐδοῖεν,
ἀντῐδοίησᾰν
imperative   ἀντῐ́δος ἀντῐδότω ἀντῐ́δοτον ἀντῐδότων   ἀντῐ́δοτε ἀντῐδόντων
middle indicative ἀντεδόμην ἀντέδου ἀντέδοτο ἀντέδοσθον ἀντεδόσθην ἀντεδόμεθᾰ ἀντέδοσθε ἀντέδοντο
subjunctive ἀντῐδῶμαι ἀντῐδῷ ἀντῐδῶται ἀντῐδῶσθον ἀντῐδῶσθον ἀντῐδώμεθᾰ ἀντῐδῶσθε ἀντῐδῶνται
optative ἀντῐδοίμην ἀντῐδοῖο ἀντῐδοῖτο ἀντῐδοῖσθον ἀντῐδοίσθην ἀντῐδοίμεθᾰ ἀντῐδοῖσθε ἀντῐδοῖντο
imperative   ἀντῐ́δου ἀντῐδόσθω ἀντῐ́δοσθον ἀντῐδόσθων   ἀντῐ́δοσθε ἀντῐδόσθων
passive indicative ἀντεδόθην ἀντεδόθης ἀντεδόθη ἀντεδόθητον ἀντεδοθήτην ἀντεδόθημεν ἀντεδόθητε ἀντεδόθησᾰν
subjunctive ἀντῐδοθῶ ἀντῐδοθῇς ἀντῐδοθῇ ἀντῐδοθῆτον ἀντῐδοθῆτον ἀντῐδοθῶμεν ἀντῐδοθῆτε ἀντῐδοθῶσῐ(ν)
optative ἀντῐδοθείην ἀντῐδοθείης ἀντῐδοθείη ἀντῐδοθεῖτον,
ἀντῐδοθείητον 		ἀντῐδοθείτην,
ἀντῐδοθειήτην 		ἀντῐδοθεῖμεν,
ἀντῐδοθείημεν 		ἀντῐδοθεῖτε,
ἀντῐδοθείητε 		ἀντῐδοθεῖεν,
ἀντῐδοθείησᾰν
imperative   ἀντῐδόθηθῐ ἀντῐδοθήτω ἀντῐδόθητον ἀντῐδοθήτων   ἀντῐδόθητε ἀντῐδοθέντων
active middle passive
infinitive ἀντῐδοῦναι ἀντῐδόσθαι ἀντῐδοθῆναι
participle m ἀντῐδούς ἀντῐδόμενος ἀντῐδοθείς
f ἀντῐδοῦσᾰ ἀντῐδομένη ἀντῐδοθεῖσᾰ
n ἀντῐδόν ἀντῐδόμενον ἀντῐδοθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀντέδωκᾰ, ἀντεδωκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντέδωκᾰ ἀντέδωκᾰς ἀντέδωκε(ν) ἀντεδώκᾰτον ἀντεδωκᾰ́την ἀντεδώκᾰμεν ἀντεδώκᾰτε ἀντέδωκᾰν
middle indicative ἀντεδωκᾰ́μην ἀντεδώκω ἀντεδώκᾰτο ἀντεδώκᾰσθον ἀντεδωκᾰ́σθην ἀντεδωκᾰ́μεθᾰ ἀντεδώκᾰσθε ἀντεδώκᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀντῐδέδωκᾰ, ἀντῐδέδομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐδέδωκᾰ ἀντῐδέδωκᾰς ἀντῐδέδωκε(ν) ἀντῐδεδώκᾰτον ἀντῐδεδώκᾰτον ἀντῐδεδώκᾰμεν ἀντῐδεδώκᾰτε ἀντῐδεδώκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀντῐδεδώκω ἀντῐδεδώκῃς ἀντῐδεδώκῃ ἀντῐδεδώκητον ἀντῐδεδώκητον ἀντῐδεδώκωμεν ἀντῐδεδώκητε ἀντῐδεδώκωσῐ(ν)
optative ἀντῐδεδώκοιμῐ,
ἀντῐδεδωκοίην 		ἀντῐδεδώκοις,
ἀντῐδεδωκοίης 		ἀντῐδεδώκοι,
ἀντῐδεδωκοίη 		ἀντῐδεδώκοιτον ἀντῐδεδωκοίτην ἀντῐδεδώκοιμεν ἀντῐδεδώκοιτε ἀντῐδεδώκοιεν
imperative   ἀντῐδέδωκε ἀντῐδεδωκέτω ἀντῐδεδώκετον ἀντῐδεδωκέτων   ἀντῐδεδώκετε ἀντῐδεδωκόντων
middle/
passive 		indicative ἀντῐδέδομαι ἀντῐδέδοσαι ἀντῐδέδοται ἀντῐδέδοσθον ἀντῐδέδοσθον ἀντῐδεδόμεθᾰ ἀντῐδέδοσθε ἀντῐδέδονται
subjunctive ἀντῐδεδομένος ὦ ἀντῐδεδομένος ᾖς ἀντῐδεδομένος ᾖ ἀντῐδεδομένω ἦτον ἀντῐδεδομένω ἦτον ἀντῐδεδομένοι ὦμεν ἀντῐδεδομένοι ἦτε ἀντῐδεδομένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀντῐδεδομένος εἴην ἀντῐδεδομένος εἴης ἀντῐδεδομένος εἴη ἀντῐδεδομένω εἴητον/εἶτον ἀντῐδεδομένω εἰήτην/εἴτην ἀντῐδεδομένοι εἴημεν/εἶμεν ἀντῐδεδομένοι εἴητε/εἶτε ἀντῐδεδομένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἀντῐδέδοσο ἀντῐδεδόσθω ἀντῐδέδοσθον ἀντῐδεδόσθων   ἀντῐδέδοσθε ἀντῐδεδόσθων
active middle/passive
infinitive ἀντῐδεδωκέναι ἀντῐδεδόσθαι
participle m ἀντῐδεδωκώς ἀντῐδεδομένος
f ἀντῐδεδωκυῖᾰ ἀντῐδεδομένη
n ἀντῐδεδωκός ἀντῐδεδομένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀντεδεδώκειν, ἀντεδεδόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεδεδώκειν,
ἀντεδεδώκη 		ἀντεδεδώκεις,
ἀντεδεδώκης 		ἀντεδεδώκει(ν) ἀντεδεδώκετον ἀντεδεδωκέτην ἀντεδεδώκεμεν ἀντεδεδώκετε ἀντεδεδώκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀντεδεδόμην ἀντεδέδοσο ἀντεδέδοτο ἀντεδέδοσθον ἀντεδεδόσθην ἀντεδεδόμεθᾰ ἀντεδέδοσθε ἀντεδέδοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia