From ᾰ̓πόστολος (apóstolos) + -εύς (-eús).
ᾰ̓ποστολεύς • (apostoleús) m (genitive ᾰ̓ποστολέως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ᾰ̓ποστολεύς ho apostoleús |
τὼ ᾰ̓ποστολῆ tṑ apostolê |
οἱ ᾰ̓ποστολῆς / ᾰ̓ποστολεῖς hoi apostolês / apostoleîs | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ᾰ̓ποστολέως toû apostoléōs |
τοῖν ᾰ̓ποστολέοιν toîn apostoléoin |
τῶν ᾰ̓ποστολέων tôn apostoléōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ᾰ̓ποστολεῖ tôi apostoleî |
τοῖν ᾰ̓ποστολέοιν toîn apostoléoin |
τοῖς ᾰ̓ποστολεῦσῐ / ᾰ̓ποστολεῦσῐν toîs apostoleûsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν ᾰ̓ποστολέᾱ tòn apostoléā |
τὼ ᾰ̓ποστολῆ tṑ apostolê |
τοὺς ᾰ̓ποστολέᾱς toùs apostoléās | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓ποστολεῦ apostoleû |
ᾰ̓ποστολῆ apostolê |
ᾰ̓ποστολῆς / ᾰ̓ποστολεῖς apostolês / apostoleîs | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||