From ἀποτρέπω (apotrépō) + -η (-ē).
ᾰ̓ποτροπή • (apotropḗ) f (genitive ᾰ̓ποτροπῆς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ᾰ̓ποτροπή hē apotropḗ |
τὼ ᾰ̓ποτροπᾱ́ tṑ apotropā́ |
αἱ ᾰ̓ποτροπαί hai apotropaí | ||||||||||
| Genitive | τῆς ᾰ̓ποτροπῆς tês apotropês |
τοῖν ᾰ̓ποτροπαῖν toîn apotropaîn |
τῶν ᾰ̓ποτροπῶν tôn apotropôn | ||||||||||
| Dative | τῇ ᾰ̓ποτροπῇ têi apotropêi |
τοῖν ᾰ̓ποτροπαῖν toîn apotropaîn |
ταῖς ᾰ̓ποτροπαῖς taîs apotropaîs | ||||||||||
| Accusative | τὴν ᾰ̓ποτροπήν tḕn apotropḗn |
τὼ ᾰ̓ποτροπᾱ́ tṑ apotropā́ |
τᾱ̀ς ᾰ̓ποτροπᾱ́ς tā̀s apotropā́s | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓ποτροπή apotropḗ |
ᾰ̓ποτροπᾱ́ apotropā́ |
ᾰ̓ποτροπαί apotropaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||