ἀχνύμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.kʰný.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈkʰny.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈxny.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈxny.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈxni.me.nos/

Participle

ἀχνύμενος • (akhnúmenos) m (feminine ἀχνῠμένη, neuter ἀχνύμενον); first/second declension

present mediopassive participle of ἄχνυμαι (ákhnumai)

Declension

First and second declension of ἀχνύμενος; ἀχνυμένη; ἀχνύμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀχνύμενος akhnúmenos	ἀχνυμένη akhnuménē	ἀχνύμενον akhnúmenon	ἀχνυμένω akhnuménō	ἀχνυμένᾱ akhnuménā	ἀχνυμένω akhnuménō	ἀχνύμενοι akhnúmenoi	ἀχνύμεναι akhnúmenai	ἀχνύμενᾰ akhnúmena
Genitive	ἀχνυμένου akhnuménou	ἀχνυμένης akhnuménēs	ἀχνυμένου akhnuménou	ἀχνυμένοιν akhnuménoin	ἀχνυμέναιν akhnuménain	ἀχνυμένοιν akhnuménoin	ἀχνυμένων akhnuménōn	ἀχνυμένων akhnuménōn	ἀχνυμένων akhnuménōn
Dative	ἀχνυμένῳ akhnuménōi	ἀχνυμένῃ akhnuménēi	ἀχνυμένῳ akhnuménōi	ἀχνυμένοιν akhnuménoin	ἀχνυμέναιν akhnuménain	ἀχνυμένοιν akhnuménoin	ἀχνυμένοις akhnuménois	ἀχνυμέναις akhnuménais	ἀχνυμένοις akhnuménois
Accusative	ἀχνύμενον akhnúmenon	ἀχνυμένην akhnuménēn	ἀχνύμενον akhnúmenon	ἀχνυμένω akhnuménō	ἀχνυμένᾱ akhnuménā	ἀχνυμένω akhnuménō	ἀχνυμένους akhnuménous	ἀχνυμένᾱς akhnuménās	ἀχνύμενᾰ akhnúmena
Vocative	ἀχνύμενε akhnúmene	ἀχνυμένη akhnuménē	ἀχνύμενον akhnúmenon	ἀχνυμένω akhnuménō	ἀχνυμένᾱ akhnuménā	ἀχνυμένω akhnuménō	ἀχνύμενοι akhnúmenoi	ἀχνύμεναι akhnúmenai	ἀχνύμενᾰ akhnúmena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀχνυμένως akhnuménōs			ἀχνυμενώτερος akhnumenṓteros			ἀχνυμενώτᾰτος akhnumenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἀχνύμενος

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Declension

Wikious

Boobota

Sagapedia